184~

Laura poV
oké, het was gisteren een beetje laat geworden, en ik was een beetje moe.. en vanavond zou het ook niet bepaald vroeg worden, aangezien het een Verjaardagsparty voor Tom en Bill was. Mijn haar stond een beetje alle kanten uit toen ik naast Georg aan tafel plofte. 'De vrouwelijke Bill.' zei Gustav lachend toen hij erbij kwam. 'Ja ja, we weten het.' mompelde ik met een duistere blik naar iedereen die met me aan het lachen was. Zoals ik al zei, naar iedereen. het beste aan de tour was dat we eten kregen, zodat we er zelf niet meer om moesten. Dat was zeker een voordeel. 'Wel wel, Sunshine is toch nog uit haar bed gekomen.' zei Tom grijnzend, en terwijl hij passeerde maakte hij mijn haar nog extra in de war. 'I like your new style' fluisterde hij in mijn oor voor hij weer verder liep. ik sloeg in de lucht, zogezegd om hem weg te jagen. Of zou de rest het eigenlijk al door hebben? waarschijnlijk niet. Ik hoopte van niet, anders wist ik wel wat ik kon verwachten de komende maanden. Ik had het namelijk al eens allemaal doorgemaakt, zes jaar geleden. Wel irritant, het gevoel dat je gaat voorspellen wat er komt.
'Je hebt een probleem als Tom zo dichtbij komt.' zei Georg in mijn oor terwijl hij naar me toe leunde. Ik zag Tom kijken, en Georg zag het duidelijk ook want hij grijnsde breed. 'I know' fluisterde ik terug. Ik dacht Tom heel even groen te zien worden -van jaloezie- maar hij leek zich in te houden. ik glimlachte even naar hem, waarna hij ging zitten, duidelijk met zijn rug naar me toe. Oh, was hij echt zo jaloers dat hij me niet eens meer wou zien, om niet op Georg te slaan? Omdat hij dan diegene zou zijn die pijn had. () Het was bij hem dan duidelijk nog niet opgekomen zijn dat hij op dat moment zielig kon doen. Waarschijnlijk wou hij geen -nieuwe-ruzie in de band starten, en dat was maar goed ook.