8.

We hoefden niet met de lift, want we zaten op de eerste verdieping. Weer zo'n hilarische Capitool grap, je district nummer is je verdieping. Hilarisch toch? Hoor je de sarcasme al.
Jamaij en Maurice dumpten me voor een deur en liepen haastig met Justin naar een andere deur. Ik haalde mijn schouders op en opende de deur.
Meteen had ik alle aandacht ik de kamer, en ik kon twee woorden niet tegen houden. "Oh my," fluisterde ik met grote ogen.
"Ah, Jillian. Kom mee, wij gaan jou eens mooi maken. En omdat je van district 1 bent mogen we alle luxe producten gebruiken!" juichte er eentje terwijl de me mee naar een stoel sleurde en er op dumpte.
Ik grinnikte nerveus en keek ze met grote ogen aan. "Ah, je hebt al geschoren. Natuurlijk, district 1!" ze lachten met z'n allen alsof iemand net een geniale grap had gemaakt. Mijn probleem: ik vond hem helemaal niet grappig. Dus als resultaat dat ik nu dommig voor me uit zit te staren, iets wat chagrijnig, terwijl de rest helemaal dood gaat van het lachen. "Oké, laten we beginnen," zei een overvrolijke mens.
Ze begonnen me met allerlei zalfjes in te smeren, eentje kamde mijn haren uit en begon er allemaal maskertjes op de leggen. "Mogen we je haar kort knippen?" vroeg ze.
"No way! Niemand knipt mijn haren kort!" riep ik meteen.
Ze knikte begrijpend en mompelde iets dat dat niet handig zou zijn tijdens de Hongerspelen. Alsof mij dat iets kon schelen.
"Oké, ik denk dat we klaar zijn. Nu kan Tynaja kijken."
Ik fronste, maar het boeide me niet genoeg om er op door te gaan. Ik sloot mijn ogen en voelde me iets in dommelen, maar werd ruw gewekt door een deur die keihard werd opengeslagen. "Kleren uit," zei een vrouw kordaat.
Ik keek haar verbaasd uit, maar deed wat ze zei. De woorden van Maurice zaten nog wel eventjes in mijn hoofd. Dus, vijf minuten later, stond ik poedelnaakt voor mijn voorbereidingsteam. Een beetje genânt dus.
"Prachtig, oké. Jullie kunnen gaan. Ik ga nu je make-up doen en je kleding. Je hebt geluk met je district, je hoeft nu niet als een boom rond te gaan huppelen," zei Tyanaja cynisch.
Ik begon te grijnzen. Dat sarcastische kantje van haar mocht ik wel. Ze duwde me weer de stoel in en begon mijn make-up op te doen. Toen ze klaar was hees ze me in een luxe jurk en begon allemaal accessoires toe te voegen. "Nou, jij bent klaar," grijnsde ze.
"Mooi, waar moet ik heen?" vroeg ik een beetje benauwd.
Ze wenkte me en liep de deur uit, ik volgde haar snel en we kwamen op een plein uit met allerlei huifkarren. Een optocht dus.
"Jij en Justin komen hier op te staan, probeer zoveel mogelijk sponsoren te strikken. Of juist heel mysterieus, zelfverzekerd, lief, schattig," somde Tynaja op, "maar doe iets."
Ik knikte snel en klom die kar op. Een minuutje later kwam Justin ook. Hij zag er ook erg, tja, luxe uit. Ik vond hem wel geslaagd.
"We gaan beginnen!" riep de man voor mij.