002 - Cold day

Het meisje loopt buiten met een dikke sjaal om je heen. Het is koud.

Maarja, wat wil je... Het is nog december! Maar als het aan haar lag was het allang zomer! Winter is wel leuk! Daar niet van... Maar dan moet het wel ECHT sneeuwen! ECHT koud zijn! Je moet kunnen schaatsen zonder bang te zijn dat je door het ijs zakt.
Nouja... Geef mij maar zomer! Strand, zee, leuke jongens, feestjes... Sjjiit! Daar ging het ook zo fout mee afgelopen jaar... Ik dacht echt dat hij om me gaf... Dat het het niet ging om mijn uiterlijk, mijn beroemdheid, mijn geld... Wat ben ik dom geweest!

Ze kruipt nog wat dieper weg in haar warme jas als er een koude wind opsteekt. Het park is heerlijk stil... Nouja, niet stil... Het is rustig... Er loopt een oud echtpaar gearmd en kibbelend haar kant op.

'Nee Anton! Dat meisje van de kassa was vreselijk onbeschoft!'
'Annie, dan ga je toch naar de bedrijfsleider!'
'Zoals het personeel is, zo is de bedrijfsleider ook.'
'Ja, dat kassameisje was heel onbeschoft!' 'Weetje Anton, je had naar de bedrijfsleider moeten gaan!'

Het meisje glimlacht en knikt het echtpaar vriendelijk toe als ze langs lopen.

'Kijk Annie! De jeugd is zo onbeschoft nog niet!' 'Anton! Niet zo hard dat is dat grietje van tv! De arme stakker heeft een zware tijd achter de rug!' 'Ja Annie, dat kan je aan haar zien! Het kind is erg afgevallen!' 'Zou ze annorriksia hebben?' 'Bedoel je zo'n eetstoornis-ziekte?' 'Nee, dat is net zo iets als ADHD! Mensen die dat hebben zijn agressief!'

Langzaam worden de stemmen steeds zachter. Het meisje trekt een wenkbrauw omhoog.

Mensen weten echt niet waar ze het over hebben. En dan gaan ze de grootste onzin vertellen om interessant te lijken. Degene die hard praten proberen te verdoezelen dat ze eigenlijk geen idee hebben waar het over gaat. Mensen zijn bang voor wat ze niet kennen, daarom doen ze arrogant, minachtend, bot of juist poes lief, begripvol en zeggen ze dat ze te vertrouwen zijn.
Zo proberen ze je dingen te ontfrutselen... Maar mensen zijn niet te vertrouwen. Iedereen is omkoopbaar. Iedereen heeft zijn prijs... Ook die neppe manager... Die vriendin voor het leven... Die achterbakste verrader! Die liegende heks! ... Mooie vriendschap... Allemaal leugens, allemaal eigenbelang... Allemaal een act, fake en toneel. Waarom kunnen mensen niet eerlijk zijn?

Ze loopt over een bruggetje richting de vijver. Er ligt geen ijs op het water. Een klein geel narcisje is om hoog aan het komen uit de koude donkere aarde. Als een lichtje in het duister.

Nouja, het zou wel chaos worden als iedereen eerlijk zou zijn... Als iedereen echt zou zeggen wat hij denkt! Volgens de regering dan... Maar dat is bullshit! Je kan prima zeggen wat je denkt zonder mensen te kwetsen... Zoiets heet nuance... Tactiek... Manier van brengen... Fatsoen? Bestaat dat nog wel?
Ik ben zo vaak bedonderd! Mensen geven niet om andermans gevoelens... Mensen zijn verschrikkelijk eigenlijk! Iedereen doet wat hij wil zonder rekening te houden met anderen. Hoe vaak dringen mensen voor in de rij om even snel te zijn. Want je hebt haast... Misschien dring je voor bij iemand wiens kind in het ziekenhuis is. Die erg veel haast heeft, veel moet regelen. Maar die durft niks te zeggen. Die durft niet eerlijk te zeggen wat hij werkelijk vind van jouw gedrag... Nu klinkt ik net als de paus ofzo...

Het meisje glimlacht. Maar gelijk daarna verdwijnt hij weer…