1.

Vermoeid draaide ik me nog eens om in mijn bed, maar mijn moeder verscheen geïrriteerd in de deuropening. "Jillian McKenzie," begon ze grommend, "je hebt precies 10 secondes om uit die bed te komen."
Ik tilde moe mijn hoofd op. "Rot toch op, mens. Ik wil slapen."
Ze liep rood aan toen ze op me afliep en ruw de dekens van me af gooide. "De boetes zijn vandaag en je moet nog even trainen. Daarbij moet je er fatsoenlijk uitzien, voordat je onze familienaam ten schande maakt."
Ja, hier thuis vonden ze de Hongerspelen fantastisch en ik moest elke dag ervoor trainen. Alsof ik ook echt in een arena wil worden gegooid om andere mensen te vermoorden. Denk eens na, wil je?
Grommend stond ik op en liep naar de douches. "Hm nee, dat doe ik wel na het trainen," mompelde ik in mezelf.
Ik trok mijn trainingspak aan en ging naar de sportzaal.
Eenmaal aangekomen pak ik een mijn boog en wat pijlen en begin ik met mijn dagelijkse training. Na boogschieten komt messen werpen, bijlen werpen, drietanden werpen, vandaag ga ik niet met de kruiden aan de gang, vanwege te weinig tijd.
"Schat, ga je je aankleden voor de boete?" riep mijn moeder.
Ik knikte maar bedacht me dat ze dat niet zou zien. "Ja mam!" riep ik dan maar.
Ik zette de drietand aan de kant en vervloekte het. Ik kon dus echt niet met een drietand over weg, het was zo'n zwaar en lomp ding. Ik hield meer van boogschieten en messen werpen. Maar daar blonk ik ook in uit.
Ik liep de trappen op, nam een snelle douche, trok een chique jurkje aan.
"Klaar voor de boete, helaas."