27
Ik zag haar zich langzaam omdraaien. '5 minuten.' zei ze en liep weer door. Ik stapte naar binnen en keek onzeker om mij heen. 'boven 2e deur links.' zei de man die geloof ik haar vader was. Ik knikte en liep snel naar boven. DE trap hoorde ik kraken onder mijn voeten. Ik hoopte zo dat ze me terug zou nemen met die gedachte opende ik haar deur en zag haar op haar bed zitten starend naar de televisie. ' je hebt nog 4 minuten.' zei ze emotieloos. Ik zuchtte en nam plaats op haar bureaustoel. 'waarom ben je boos op mij?' vroeg ik zacht. Ik zag haar mij onzeker en bang aankijken. ; niall, ik ben niet boos maar bang snap je dat niet?' zei ze.Dit antwoord had ik ergens wel verwacht. Iedereen nam afstand want ze waren bang om mij kwijt te raken want ik was ziek. Zuchtend rolde ik met mijn ogen. ' omdat ik ziek ben? is dat het? sorry daar kan ik niks aan doen weetje allissa bij jou voel ik me gelukkig als ik jou zie wordt ik warm van binnen. Ik ben ook bang.' zei ik en nam die adem. ' weetje waar ik bang voor ben?' Ze knikte. 'de dood?' vroeg ze aarzelend. Ik grinnikte 'nee nog niet eens.' zei ik. 'wat dan?' vroeg ze door. ' dat ik verliefd ben op een meisje die me niet wil.' mompelde ik zacht. Ik zag dat ze haar hoofd liet rusten op haar borst en de grond intresanter vond dan de rest om haar heen. 'ik hou van je allissa. Ik kan niet stoppen met aan je denken je zit de hele dag in mijn hoofd.' zei ik terwijl ik haar afwachtend aan keek. Ze tilde haar hoofd op en keek me aan met tranen in haar ogen. 'het spijt me nialler dat ik je zo heb laten zittenmaar ik ben zo bang je kwijt te raken.' zei ze en kwam naar me toe gelopen. Ik sloeg mijn armen om haar heen en trok haar dicht naar me toe. 'je zal me niet kwijt raken ' fluisterde ik in haar oor. 'ik hou ook van jou' fluisterde ze zachtjes in mijn oor waardoor er een grote glimlach op mijn gezicht verscheen.
komt nog 1 om het goed te maken. want schrijf te weinig mijn schrijfen word oook slechter.
Reageer (1)
Super!
1 decennium geledenVerder <333