Chapter 8
Tuut Tuut Tuut
Met een zucht sloeg ik de deken van me af. Ik had niet veel meer geslapen nadat ik wakker was geschrokken. Ik keek even op de wekker hoe laat het was: 8.30 AM. Langzaam pakte ik wat kleren en liep ik naar de badkamer. Ik deed mijn kleren uit en ging onder de douche staan. De warme stralen maakte mijn spieren één voor één los. Toen ik klaar was met douchen pakte ik mijn kleren en deed ze aan. Ik deed m’n make-up en liep daarna naar beneden. Ik zag mijn ouders al aan een tafel zitten voor het ontbijt. Ik liep naar het buffet en pakte wat te eten en een glas sinaasappelsap. Met een zucht plofte ik naast mijn moeder neer aan de tafel. “Hoe laat was je gister uit de lift? Ik was zo ongerust! Doe me dit alsjeblieft nooit meer aan!” riep mijn moeder in paniek. “Ook goedemorgen mam. Ik was om 10 uur uit de lift en toen heeft Liam me naar bed gebracht.” “Liam?” “Ja Liam, die van One Direction weet je wel.” “Jane, lieverd, begin nou niet weer.” “Maar mam, ik maak echt geen grapje!” Mijn moeder schudde haar hoofd en ging weer verder met eten. Toen ik klaar was met eten ging ik naar de lobby om op de jongens te wachten.
Om 5 voor 10 kwam een groepje luidruchtige jongens de lobby inlopen. “Jane!!” hoorde ik terwijl ik plat geknuffeld werd door Louis. “Hello Lou.” Ik knuffelde snel de rest van de jongens. “Guys, I’m gonna tell my parents that I’m going with you ok?” Er volgde een instemmend gemompel. Ik liep weer terug naar de ontbijtzaal, waar mijn ouders nog steeds zaten. Ja, ze doen lang over het ontbijten. “Mam, ik ga met de jongens van One Direction Londen in. Is dat goed? Ze gaan me namelijk Londen laten zien.” “Ja is goed.” “Oke, thanks love you mum.” Ik grinnikte. Dat was makkelijk. Mijn moeder was er niet helemaal bij met haar gedachten en m’n vader was druk bezig met de krant lezen.
“Lets go guys.” Ik haakte mijn armen in die van Niall en Zayn en we liepen het hotel uit. Op naar een geweldige dag.
Reageer (2)
Snel verder <3
1 decennium geledenHet is geweldig, dat wil ik je nog wel vaak genoeg zeggen. Maar ik moet nu dus de laptop verplicht afsluiten, en daarna de tafel dekken. Het is een hele straf voor me, en ik voel me verschrikkelijk. Want hierdoor heb je niet de reactie gekregen die je verdient.
1 decennium geledenSnel verder, alsjeblieft! <3