045

Rebecca POV
Ik zie aan Sharon dat ze het niet meer ziet zitten. Ik had net zolang op haar ingepraat totdat ze het Zayn vrijwillig wou vertellen. Toen belde hij op en heeft hij alles verpest. Ik voel mijn telefoon tegen mijn been aan trillen. Ik kijk naast me en zie dat Sharon in slaap is gevallen. Ik vis mijn blackberry uit mijn broekzak. Een glimlach verschijnt op mijn gezicht als ik zie wie me ge-sms’t heeft.
Alles goed met Sharon? Zayn is helemaal gebroken. Nadat hij zo was uitgevallen heeft hij opgehangen en is naar zijn kamer gerend. Niemand kan met hem praten. Hij heeft de deur op slot gedaan. Hij ging echt te ver. Hij was gewoon heel erg geschrokken. Ik zeg niet dat ik accepteer wat hij deed, helemaal niet. Maar begrijp alsjeblieft ook zijn kant. Dikke kus Harry
Ze was helemaal overstuur na het telefoontje. Nu slaapt ze gelukkig. Als Zayn het echt niet zo bedoelde, moet hij haar dat zeggen. Ik ben alleen bang dat hij het goed verpest heeft. Ik weet niet of Sharon nog wel met hem wilt praten. Ik haat het om haar zo te zien. xoxo
We sms’en nog een tijdje door, totdat ik mijn oogleden voel dichtvallen. Ik sms Harry dat ik ga slapen en leg mijn mobiel weg. Mijn hoofd ligt nog maar net op het kussen en ik ben al vertrokken naar droomland.
Harry POV
Nadat ik Rebecca slaaplekker heb gewenst, besluit ik met Zayn te gaan praten. Hij moet dit oplossen. Ik loop naar zijn deur toe en klop aan. Ik hoor niks, dus druk de deurklink langzaam naar beneden. De deur opent niet, hij heeft hem op slot gedaan. ‘’Zayn alsjeblieft. Laat me binnen. We moeten praten,’’ smeek ik tegen de deur aan. Geen reactie. Ik klop hard op de deur en eindelijk wordt die open gedaan. Er verschijnt iemand in de deuropening met rooddoorlopen ogen en gigantische wallen onder zijn ogen. Ik slik even, dit is Zayn niet meer. Ik loop achter Zayn aan en ga naast hem op het bed zitten. ‘’Sharon is helemaal overstuur,’’ begin ik. Dit had ik beter niet kunnen zeggen, Zayn barst in tranen uit. Ongemakkelijk trek ik hem in mijn armen en wrijf over zijn rug. Na een tijdje zo te hebben gezeten, wordt hij eindelijk weer een beetje rustiger. ‘’Het spijt me zo. Ik had niet zo tegen haar moeten uitvallen,’’ zegt hij snikkend. ‘’Dat moet je tegen haar zeggen, niet tegen mij. Beloof me dat je haar morgenvroeg belt,’’ ik kijk hem dwingend aan bij die laatste zin. Hij knikt. ‘’Ik beloof het.’’ ‘’Goed zo. Ga nu maar even slapen. Je hebt je nachtrust nodig.’’ ‘’Het bed voelt zo groot aan zonder haar,’’ zegt hij zachtjes. ‘’Moet ik erbij komen liggen?’’ Zayn kijkt me even geschrokken aan, geschrokken van mijn aanbod. ‘’Als je dat wilt,’’ zegt hij dankbaar. Ik knik en kruip naast hem onder de dekens. Ik hoor aan zijn ademhaling dat hij slaapt. Na een tijdje val ik ook in slaap. Dromend over Rebecca.