08
In de gymzaal zijn er al best wel veel leerlingen. Ik zie dat Jacob en nog een jongen volgens mij heet hij Jared er ook zijn. Jacob zwaait even naar mij en ik zwaai terug. Claire, Sky en ik gaan op een bank aan de kant zitten Sky zegt: Dus nu zwaaien jullie ook al naar elkaar? Ik kijk haar aan zonder in recht in haar ogen te kijken en zeg: Ja, is daar iets mis mee? Ze schud haar hoofd en zegt: Nee hoor, maar het valt wel op dat jullie een beetje kleven. Ik kijk haar lachend aan en zeg: Wij kleven? Dan had je Quil en Claire moeten zien, dat is pas kleven. Dit is gewoon elkaar even gedag zeggen en in de pauze bij elkaar zitten. Als je dat kleven noemt kleef jij ook met Brian. Ze kijkt mij geschokt aan en zegt: Doe rustig, je doet alsof ik net heb gezegd dat jullie een stelletje zijn, ik zei alleen maar dat jullie nu al veel met elkaar om gaan.
We gaan niet veel met elkaar om! Ik ken hem pas een dag. Zeg ik en draai me dan om. Ik hoor Sky nog tegen Claire zeggen:Jeetje, wat een aanstelster.
Hey, gaat het? Ik kijk op en zie dat Jacob degene was die dat zei. Ik knik en zeg: Ja hoor, waarom zou het niet gaan? Hij kijkt me even aan en zegt dan: Doordat je net duidelijk een meningsverschil had met dat meisje en je nu kijkt als of je moeder is overleden. Ik kijk hem zonder in zijn ogen te kijken geschokt aan en zeg: Jij weet niet wat je nu net gezegd hebt. Ik sta snel op en loop de gymzaal uit. Achter me hoor ik mevrouw Langley mijn naam zeggen, maar ik kijk niet om en ik ga ook niet terug.
Dit kwam te dichtbij. Jacob weet niet hoe dicht hij bij de waarheid was. Mijn verleden is altijd moeilijk, maar als iemand denkt dat hij het nog even duidelijker moet maken door het recht in mijn gezicht te zeggen trek ik het niet.
Ik ben bij de kleedkamer en wil daar naar binnen gaan maar de deur is op slot. Ik zucht en ga tegen de deur aan zitten. Dan hoor ik voetstappen. Ik kijk op en zie Claire bezorgd naar me toe lopen.
Hey, gaat het wel? zegt ze. Ik knik en zeg: Ja hoor, het gaat wel. Ze zegt: Waarom liep je weg dan? Sky denkt dat het aan haar ligt. Daarom komt ze ook niet hierheen want ze is bang dat je boos op haar bent. Ik schud mijn hoofd en zeg: Ik ben niet boos op haar, ik wou gewoon even alleen zijn. Dan horen we dat de lerares de gymles begint. Claire zegt: Ik moet weer terug, maar als je wil zeg ik wel tegen de lerares dat je even alleen wil zijn. Ik knik en zeg: Dat zou fijn zijn. Dus Claire loopt weer terug naar de gymzaal en ik blijf alleen achter.
Ik doe mijn ogen dicht om even weer rustig te ademen want blijkbaar was ik zonder dat ik het door had steeds sneller gaan ademen waardoor ik nu bijna hyperventileer. Ik begin weer wat langzamer te ademen, maar als ik mijn ogen open doe schrik ik me rot waardoor mijn ademhaling in een keer weer een stuk sneller is.
Jacob zit namelijk om zijn knieën voor me en kijkt me recht in mijn ogen aan. Ik kijk direct weg, maar heb hem toch even recht in zijn ogen aan gekeken doordat ik er niet op verdacht was. Ik scheld mezelf nu in mijn hoofd helemaal de huid vol. Maar ik voel ook vlinders. Heel veel vlinders. Die ik niet kan negeren.
Reageer (1)
aaaah zo geweldig topper!
1 decennium geleden