Deel 3O (James POV)

James POV

Verveeld prikte James met mijn toverstok tegen een stukje perkament, dat in brand vloog.
“Nieuwe hobby? De boel ik de fik zetten?” merkte Olivia op.
“Nee, dankje,” mompelde hij ongeïnteresseerd. Het portretgat ging open en Sarah klom eruit. Ze lachte. Haar prachtige glimlach op haar perfecte gezicht. James wist dat ze het had uitgemaakt. Ze was vrij. Maar hoe lang? Misschien moest hij met haar praten. Nu niet, ze was duidelijk op weg naar iets, of iemand. Ja morgen wel. Morgen zou hij wel met haar praten, haar mee uitvragen. Morgen. Misschien.
“Goed nieuws!” Michael kwam eraan rennen en hij leek versuft van geluk. “Ik vroeg Jess mee naar het bal, en ze zei ja! Ze zei ja! Ik heb een date voor het bal!” Hij kon niet ophouden met grijnzen.
“Gaaf man,” zei James. Hij vroeg zich af Sarah al een date had.
“Dan is het nu alleen nog Olivia, William en mij, zeker?” vroeg James. Ze hadden eerder namelijk al besloten als vrienden met z’n allen te gaan.
“Luister je wel?” vroeg Olivia verontwaardigd. “Ik ga met Jeremy, hij heeft me gisteren gevraagd!” Ohja, dat was ook zo. Helemaal vergeten. Shit. Met een vriendengroep kan het. Met z’n tweeën niet.
“William heeft Patricia gevraagd,” zei Michael, nog steeds grijnzend.
“Wat lief!” riep Olivia meteen. Patricia was namelijk al heel lang verliefd op William.
“Hij begint haar ook wel leuk te vinden. Patricia was echt dolblij.” Michael wendde zich tot James. “Heb jij al een date?” James schudde zijn hoofd een keek vanuit zijn ooghoeken even naar Sarah, die lachte om een grap van een vriendin.
“Die afgang zal ik je besparen,” zei Olivia. “Ze heeft al een date.” James keek teleurgesteld terug.
“Wie?” vroeg hij alleen maar. Olivia haalde haar schouders op.
“Iemand uit Ravenklauw, ik ken hem niet.”
“Hmm,” mompelde James chagrijnig.
“Je hebt wel een date nodig,” zei Michael.
“Misschien ga ik wel niet.”
“Naar het kerstbal? Dat meen je niet. Iedereen gaat.”
“Ik ga even naar de keuken,” zei James en hij stond op. Hij had hier geen zin in.
“Haal even een boterbier voor mij!” riep Michael hem na, maar James luisterde niet echt.
Toen hij echter op de gang was, dacht hij na. Hij moest eigenlijk ook wel komen naar het feest. Maar hij moest wel een date hebben.
Oke, zei hij tegen zichzelf. Ik ga iemand mee uit vragen. Straks heb ik een date. Maar hij liep door de drukke gangen, en af en toe kwam hij meisjes tegen die hij kende, en veel meisjes glimlachten even als ze hem zagen. Waarom kon hij zich er niet toe zetten om iemand mee uit te vragen? Waarom moesten ze het ook zo moeilijk maken!
“Hey! James!” James keek op. Aan de andere kant van de gang zwaaide Diana naar hem, en ze liep naar hem toe. “Nog iets interessants gebeurd?” Haar gebruikelijke vraag.
“Nee, hoor,” antwoordde James, maar hij kreeg plotseling een idee. Diana was niet lelijk. Misschien was ze ook wel knap, misschien wel knap genoeg om Sarah jaloers te maken. En ze was dan misschien een eerstejaars, maar ze was al wel dertien.
“Heb je al iemand voor het kerstbal?” probeerde hij nonchalant te vragen.
“Nee, Alice, Megan, Rose en ik gaan er samen heen.”
“Oh, ik vroeg me namelijk af, of je zin had om er met mij heen te gaan, als vrienden?” James probeerde dat ‘als vrienden’ extra duidelijk te benadrukken. Diana leek even stomverbaasd. Shit, dacht James. Zie je wel, stom plan. Idioot. Maar toen klaarde ze op en ze glimlachte.
“Ja, lijkt me wel leuk!”
“Ja?” James kon het even niet helpen om verbaasd te klinken. Diana lachte. Lachte ze hem uit?
“Ik zie je nog wel? Ik moet er nu vandoor. Gedaanteverwisselingen.”
“Oh. Oke. Ik zie je later wel weer.”
“Doei!”
James staarde haar na tot ze de gang uit was. Opgelucht liep hij verder. Hij was in zo’n goede stemming, dat hij zelfs naar de keuken ging om een paar boterbiertjes te halen voor hem en Michael, terwijl zich in zijn hoofd een heel mooi beeld vormde.
Hij en Diana, die er heel mooi uitzag, die samen naar de Grote Zaal liepen. Sarah, die er nog mooier uitzag, en die jaloers naar Diana keek. Sarah, die naar hem toe kwam, liever met hem danste…
Hij glimlachte zelfs naar een stel verbaasde eerstejaars.

--
Het is heel moeilijk om vanuit zijn POV te schrijven. Nouja, het is opzicht nog wel oke geworden. Ik ben er niet heel tevreden mee.