Chapter 6

Nadat we uiteindelijk 5 uur vast hadden gezeten in de lift, werd er gebeld. Ze hadden eindelijk iemand gevonden die ons kon helpen. Dus nadat we 6 uur in de lift hadden gezeten waren we bevrijd. Het was ondertussen al 10 uur en ik was doodmoe. “Jane, where’s your room? I’ll bring you, it looks like you can fall asleep any moment.” “Room 538.” Liam nam me in zijn armen en bracht me naar mijn kamer. Hij zette me voorzichtig neer en pakte het kaartje voor de deur uit mijn tas, hij opende de deur en pakte me weer op. Hij bracht me naar mijn bed en legde me er op. “Do you want me to help you or should I go?” “Can you help me please?” “Of course, love.” Hij kleedde me om en legde me in bed. “Jane?” “Yes..” “The guys and I were wondering because we have a day off tomorrow, well apart from the meeting at four o’clock, and you said you arrived yesterday, would you like it if we show you London tomorrow?” “Really? I would love that.” “Great, we’ll see you in the lobby, tomorrow morning 10 A.M. Goodnight love.” “Goodnight Liam.” Ik hoorde Liam weglopen en toen de deur in het slot viel, viel ik in een diepe slaap.

Sorry dat deze zo kort is, maar ik dacht ik kan een nieuwe dag beter met een nieuw hoofdstuk beginnen