041

Zayn POV
Ik schrik op van mijn telefoon. Als ik Sharon’s naam in het venster zie staan, begint mijn hart sneller te kloppen. Iedereen kijkt verwachtingsvol naar me. Met trillende vingers open ik het sms’je. Mijn ogen vliegen over de regels. Vol woede gooi ik mijn telefoon weg. De tranen stromen alweer over mijn wangen. Liam loopt meteen naar me toe en slaat zijn armen om me heen. Er staat verdomme alleen maar in dat het goed is. Niet waarom ze is weggelopen. Niet waar ze heen is. Ik weet nu wel dat het goed met haar is, maar dat sms’je kan ze ook hebben gestuurd onder dwang. Straks is er iets ergs gebeurd! Bij deze gedachte stromen de tranen alleen nog maar harder. ‘’Het komt wel goed. We vinder haar wel,’’ sust Liam me. ‘’We weten niet eens waar ze is,’’ zucht ik ongelukkig. ‘’Hoe kunnen we haar dan ooit vinden?’’ Liam zegt niks en blijft over mijn rug wrijven. Ik zucht eens diep en wrijf de tranen weg. ‘’We moeten haar vinden. Misschien staat er iets op facebook of twitter,’’ zeg ik hoopvol en ik haal mijn laptop op. Ik zet hem op de tafel en doe hem aan. Als eerste open ik mijn mailbox. Er komt een hele stroom mailtjes binnen, maar mijn oog valt meteen op 1 mailtje. Afzender: Sharon. Ik open het mailtje en begin meteen met lezen. Bij elk woord breekt mijn hoop een stukje meer af. Mijn hart breekt en de tranen stromen over mijn wangen. Ik kan het niet. Ik kan haar niet vergeten. Ik kan niet verder leven zonder haar. Zij is mijn leven. De tranen rollen geluidloos over mijn wangen. Ik wil de snik onderdrukken, maar het mislukt. Geschrokken kijkt Liam op. Hij komt meteen naar me toegelopen. ‘’What’s wrong Zayn,’’ vraagt hij bezorgd. Ik wijs alleen maar naar de mail. Ik sla met mijn hoofd op de tafel, ik wil deze pijn niet voelen. Ik wist niet dat een mens zoveel pijn kon voelen. Ik heb het idee alsof mijn hart uit elkaar gescheurd wordt. Elke keer opnieuw. Liam zegt niks, maar slaat zijn armen stevig om me heen. Hij is echt de beste vriend die ik ooit heb gehad.
Het is al 3 uur ’s nachts. Ik lig nog steeds klaar wakker in mijn bed. Ik kan niet slapen. Elke keer als ik bijna slaap, denk ik weer aan Sharon en begin ik weer te huilen. Liam had aangeboden om bij mij te komen slapen, maar dat aanbod heb ik afgeslagen. Ik mis haar. Het bed is zo groot zonder haar. Waar zou ze nu zijn? Zou ze mij ook missen? Zou ze in gevaar zijn? Wat is haar probleem waarom ze weg is? Waarom brengt het de toekomst van One Direction in gevaar? Allemaal vragen die door mijn hoofd spoken. Vragen waar alleen Sharon een antwoord op kan geven.