~13~

Ik was heel bang geweest om mijn vader te bellen. Wat als hij niets van mij wilde weten of als ik door te bellen zijn hele leven verpestte. Al mijn zorgen waren voor niets geweest. Hij was heel blij dat ik belde en zei dat ik als ik dat wilde bij hem kon komen wonen in Londen. Hij had ook nog verteld dat ik een zus had die maar een half jaar jonger was dan ik en een broer die 20 was. We hadden afgesproken dat ik morgen zou komen, want ik had toen Zayn had gevraagd of ik vanacht nog een nachtje bleef slapen gezegd dat ik dat zou doen. Het was wel een hele opluchting geweest dat mijn vader zo aardig was en het zorgde ervoor dat ik weer wat vrolijker was geworden. Zayn had terwijl dat ik aan de telefoon had gezeten wel 5 paar schoenen gekocht, waardoor ik moest lachen toen ik weer naar hem toe kwam lopen. “You really bought 5 pairs of Shoes?”vroeg ik nog steeds lachend toen hij me raar aankeek omdat ik opeens zo vrolijk was. “Yes, so what?” “I just never saw anyone buy 5 pairs in one time.” “How was your phonecall with your dad?” vroeg Zayn nadat ik eindelijk gestopt was met lachen. “He was really nice, and I’ll be going to him tomorrow. He lives in London, and he said that I could live with him and my sister and brother.” Zei ik helemaal enthousiast. “I’m glad he’s nice, I’m really happy for you.”zei hij terwijl hij een kus op mijn wang drukte. “hmm, London, nice.” Zei Zayn nog een beetje mompelend terwijl we langzaam verder liepen op zoek naar een restaurant om iets te eten.

We liepen een Italiaans restaurant binnen omdat we allebei zin hadden in pizza, en toen we er net zaten kwamen ook de andere 4 jongens binnen. “What are you guys doing here?”vroeg Zayn. “Niall, wanted to eat pizza.”zei Louis. Ik moest er om lachen, ik had het altijd zo schattig gevonden dat Niall altijd aan het eten was, hij bleek ook echt zo te zijn. De anderen gingen ook maar bij ons aan de tafel zitten. Ze vroegen waar ik morgen heen zou gaan, aangezien hun morgen verder gingen naar Frankrijk voor de tour, en ik vertelde ze helemaal blij dat ik mijn vader gevonden had en dat ik bij hem ging wonen. De jongens waren allemaal heel blij voor me, en het werd een hele gezellige avond, Louis bestelde zelfs champagne. Het was zo raar hoe verdrietig ik gister nog was en hoe blij ik vandaag was. Het verdriet wat ik gister gevoeld had zal nooit weg gaan maar nu was ik het gewoon tijdelijk vergeten en had ik een geweldige tijd. Het was vreemd dat Zayn morgen weer ergens anders heen ging dan ik. De afgelopen twee dagen waren zo bijzonder geweest, het was echt alsof we elkaar al heel lang kende, zo goed voelde ik me op mijn gemak bij hem. Maar morgen zou een hele belangrijke dag worden in mijn leven, en ik hoopte dat mijn vader net zo aardig in het echt is als aan de telefoon.

Deze dag was snel voorbij gegaan, en Zayn lag al te slapen, hij zag er zo cute uit. Ik hoopte dat ik hem nog vaker zou zien, ik ging nu wel in dezelfde stad als hij wonen. Maarja dit alles was al te mooi om waar te zijn geweest en misschien had hij wel gewoon medelijden met me en was hij daarom zo aardig. Ik moest van mezelf stoppen met zo te denken en ik moest gewoon gaan slapen, dan was het ook sneller morgen. Het leek te helpen en ik viel langzaam in slaap.