Two.
Ik trok met moeite aan mijn koffer. Waarom wilt dat stomme ding niet vooruit! "Laat me u helpen", hoorde ik een vriendelijke stem zeggen. Ik keek op. Een man glimlachte naar me en pakte mijn koffer vast. "Danku", bloosde ik verlegen. "Ryan Lucas?", vroeg de man. Ik knikte. "Aangenaam", de man schudde mijn hand. "Komt u maar", de man begleidde me naar buiten waar een grote limo stond. Mijn ogen werden groot. Hoe rijk waren die kleine mormels wel niet? "Vindt u het wat?", vroeg de man terwijl hij mijn koffer in de limousine lag. "Dit is gewoon te gek!", ik keek verwonderlijk naar de limousine. "Dan heeft u het huis nog niet gezien", glimlachte de man. "Komt u maar", de man maakte de portier open. Ik stapte vlug in. De man liep om de limousine heen en stapte ook in. "Muziekje?", ik knikte. De man deed de radio aan en draaide aan het volume knopje. "Ik heet Maxwell trouwens, ik ben de "butler" van het 'gezin'", ik maakte een 'o' geluid. Een butler? Een limousine? Een groot huis, nou Maxwell zei dat, hoe rijk zijn die mensen wel niet? Ik grinnikte. Vast zo'n verwende nesten. Ik zuchtte. Kan ik er weer fijn op gaan letten. Ik heb ook een leven! Ik liet mijn hoofd tegen het raam hangen. Ik staarde doelloos naar buiten. Ik wou geen Nanny zijn. 'Het is dit of bij je vader werken', had mijn tante gezegd. Ik schudde mijn hoofd. Werken bij mijn vader?, nooit. Dan kon ik elke avond fake glimlachen en me ellendig voelen. Ik had er al eens gewerkt, maar het maakte me kapot. Dat mijn moeder het vol hield. Ik had respect voor mijn moeder. Ik was, als ik haar was, allang weg bij mijn vader gegaan. Mijn vader is een zak, om voorzichtig uit te drukken. Plots werd de portier open getrokken. Ik voelde niks meer onder mijn hoofd. Ik viel half uit de limousine. "Au", bromde ik en ik wreef pijnlijk over mijn hoofd. "Het spijt me zo, mevrouw!", Maxwell pakte me bij mijn armen vast en tilde me omhoog. "Dankje Maxwell", glimlachte ik zachtjes. Ik draaide me om, naar het huis. "Holly crap", mijn mond viel open. Maxwell kwam lachend langs gelopen. "Dat is niet de eerste keer dat ik dat hoor", hoorde ik hem grinniken. Vlug schudde ik mijn hoofd. Ik liep Maxwell vlug achterna.
Let the kids come, can't wait.
Nog eentje voordat ik wegga, hihi.
Pff, naar een of ander cadeautjes festijn.
Vanmiddag nog cadeaus geshopt, & chips gevreten met 'n vriendin
Hope you'll like it, enjoy! (:
Reageer (6)
butler?? oee wil ik ook wel
1 decennium geledensnel verderr<'33