037

Ik zit op de bank die in onze grote slaapkamer staat. Mijn gedachten dwalen af naar Louis. Hij zit er nog steeds mee, dat zie ik. Ik besluit met hem te gaan praten, Sharon’s advies negerend. Ik sta op en loop naar de kamer die grenst aan de onze. Ik klop op de deur en loop naar binnen als Louis ‘binnen’ heeft gezegd. Ik loop meteen naar hem toe. De glinstering is uit zijn ogen en hij heeft wallen. Ik wil hem in een knuffel trekken, maar bedenk me dat dat misschien niet zo’n goed plan is. Zwijgend zitten we naast elkaar. Ik voel zijn blik op me branden. Ik draai mijn hoofd iets bij, waardoor ik recht in zijn groenblauwe ogen kijk. Voor ik doorheb wat er gebeurt, voel ik zijn lippen op de mijne. Een bom van vlinders ontploft in mijn buik en gretig kus ik terug. Ik voel zijn tong over mijn onderlip en ik open mijn mond. Onze tongen spelen een liefdevol spel. Dan bedenk ik me pas waar we mee bezig zijn. Ruw druk ik hem weg en ik sta op. IJsberend loop ik heen en weer. ‘’Louis dit kan echt niet. Ik ben met Harry samen.’’ ‘’Maar je kuste terug.’’ Ik laat mezelf op zijn bed vallen, met mijn hoofd in mijn handen. Hij had gelijk, ik kuste terug. Waarom deed ik dat? Ik ben toch gelukkig met Harry? ‘’Sorry Louis. Ik had niet moeten terugkussen. Vergeet dit. Vergeet mij. Ik wil Harry niet verlaten, dat kan ik niet. Ik hou van hem.’’ Ik zie Louis’ ogen vochtig worden. Waarom doe ik hem dit aan? ‘’Sorry Lou,’’ mompel ik zachtjes waarna ik de kamer uitloop. Mijn leven is echt een puinhoop de laatste tijd. Ik loop mijn kamer in en ga op het bed zitten. Ik merk niet eens dat Harry voor de kledingkast staat, in alleen een handdoek. Ik laat me achterover vallen en zucht diep. ‘’Baby, what’s wrong?’’ Ik schrik op van zijn stem. Meteen zit ik rechtop. Ik schud mijn hoofd, maar Harry laat het er niet bij zitten. Hij komt naar me toegelopen en gaat naast me zitten. ‘’Ik ben in de war.’’ Hij kijkt me vragend aan. ‘’Laat maar.’’ ‘’Nee sweetheart, ik zie dat er wat is. Please tell me.’’ ‘’Ik weet niet meer wat ik voor jou voel. Wat ik voor Louis voel.’’ Ik zie Harry slikken bij deze woorden. ‘’Het spijt me. Ik hou van je, maar ik weet het echt niet meer.’’ ‘’Wat voel je als ik je kus?’’ ‘’Geen vlinders meer, maar wel een warm gevoel. Omdat ik van je hou.’’ Harry knikt, tevreden met dit antwoord. ‘’Wat voel je als Louis je kust?’’ Ik zie aan hem dat hij het moeilijk vind om deze vraag te stellen. Bang voor het antwoord. ‘’Vlinders,’’ zeg ik zachtjes. Ik zie Harry even moeilijk slikken. Zwijgend kijk ik voor me uit.
Als ik op kijk, zie ik tranen over Harry’s wangen lopen. Lekker bezig weer Rebecca, twee jongens aan het huilen krijgen. Ik sla mijn arm om hem heen en hij legt zijn hoofd op mijn schouder. Ik ga met mijn hand door zijn wilde bos krullen en snuif zijn heerlijke geur op. Een glimlach speelt om mijn lippen bij die geur. Allerlei herinneringen komen boven. Zoals die eerste keer. Die keer dat hij me verkering vroeg. Dat was zo romantisch. Ik voel dat Harry rechtop gaat zitten. Hij wrijft zijn laatste tranen weg en kijkt me raar aan. ‘’Waarom lach je,’’ vraagt hij snikkend. ‘’Ik dacht aan die keer dat je mij verkering vroeg. Dat was zo romantisch.’’ Harry pakt mijn handen. ‘’Ik mis die tijden. We hebben de laatste tijd veels te weinig alone time,’’ zegt Harry. Ik knik. ‘’Misschien dat je daarom ook wel met Louis hebt gezoend. Omdat je romantiek miste.’’ Ik laat deze opmerking even bezinken. ‘’Dat klinkt niet eens zo heel raar.’’ ‘’We moeten echt meer tijd samen doorbrengen. Maar dan ook echt met z’n tweeën. Ik mis je. Ik mis hoe we in het begin waren,’’ zegt Harry verlegen. ‘’Ik ook,’’ geef ik zachtjes toe. Zachtjes drukt hij zijn lippen op de mijne. Ik glimlach tegen zijn lippen aan.
Hand in hand lopen we naar beneden. Iedereen zit op de bank. Als Louis ons ziet, kijkt hij meteen weg. Ik wil Harry’s hand loslaten als ik dit zie, maar hij knijpt erin. Ik kijk omhoog. ‘’Hij moet er toch aan wennen’’ zeggen zijn lippen geluidloos. We lopen naar de bank en Harry ploft naast Liam neer en trekt mij op zijn schoot. Sharon steekt blij haar duimen naar me op. Harry slaat zijn armen om mijn buik heen. Ik laat mijn hoofd achterover vallen, tot ik op zijn schouder lig. Ik hoor iemand luidruchtig opstaan en de deur gaat open en dicht. Ik kijk op en zie dat Louis weg is. Een zucht verlaat mijn lippen.