031

Ik hoor iemand de trap oplopen en ik hoop dat het Sharon is. Als Harry nu binnen zou komen, weet ik echt niet wat ik moet doen. De deur gaat open en gelukkig zie ik blonde haar om de hoek. ‘’Hey babe,’’ zegt Sharon en ze ploft naast me neer. Ik kan mijn tranen niet meer bedwingen en barst in huilen uit. ‘’Meisje toch,’’ zegt Sharon troostend terwijl ze over mijn haar wrijft. Ze trekt me tegen haar aan. Ze zegt wat sussende woordjes tegen me en langzaamaan word ik weer wat kalmer. Als het gesnik eindelijk is opgehouden, kijk ik haar met waterige ogen aan. ‘’Toen jij met Niall naar de supermarkt was, heb ik met Louis gepraat. Ik had de jongens gevraagd wat ze van mijn idee vonden en toen deed Lou weer raar. Ze vonden het trouwens wel een goed plan, alleen van Louis weet ik het nog niet. Dus ik besloot om met Lou te gaan praten, ik wou weten wat er aan de hand was. Eerst mocht ik helemaal niet binnenkomen, maar ik ben gewoon naar binnen gegaan. Daar trof ik een hoopje ellende aan. Daar heb ik hem getroost omdat hij helemaal overstuur was. Toen zoende hij mij op eens. Van de shock wist ik niet wat ik moest doen, maar ik heb hem uiteindelijk weggeduwd. Toen is hij overstuur naar buiten gerend. Ik helemaal in de war natuurlijk. Toen hij eindelijk weer terug was heb ik hem meteen gevraagd waarom die dat deed. Eerst wilde hij niet antwoorden maar uiteindelijk gaf hij toe dat hij verliefd op mij was. Ik heb eerlijk gezegd dat ik niet wist wat ik daarop moest zeggen, toen zei hij dat ik maar moest vergeten dat dit gesprek en die kus ooit hebben plaats gevonden.’’ ‘’Wow,’’ zegt Sharon. ‘’Ik ben er stil van. Dit zag ik niet aankomen.’’ ‘’Ik dus ook niet, maar het is dus wel zo. Wat moet ik nu doen dan?’’ ‘’Ik denk dat je het beste misschien wat minder met Louis kunt doen, dan kan hij proberen over jou heen te komen. Of jij moet hem ook leuk vinden?’’ ‘’Dat is dus het probleem. Dat weet ik niet. Ik bedoel, ik hou zielsveel van Harry. Maar tijdens die kus voelde ik wel degelijk vlinders. My life’s a mess.’’ Ik barst weer in tranen uit. ‘’Meid toch,’’ zegt Sharon. Zo zaten we een hele tijd, ik snikkend in Sharon’s armen. ‘’Probeer erachter te komen wat je nog voor Harry voelt en wat je voor Louis voelt. Dat kun alleen jij voelen. Je kunt altijd bij me terecht meid, weet dat.’’ ‘’Bedankt, je bent echt de beste vriendin die iemand kan hebben.’’ Ik trek haar in een knuffel. ‘’Maar wat moet ik nou tegen Haz zeggen? Hij wil natuurlijk weten wat Louis heeft gezegd,’’ vraag ik wanhopig. ‘’De waarheid.’’ ‘’Ook dat ik Louis leuk vind?’’ ‘’Als hij het vraagt geef je eerlijk antwoord, als hij er niet naar vraagt zeg je niks. Totdat je zeker weet dat je echt verliefd bent op Louis.’’ ‘’Okay, wish me luck.’’ ‘’You can do this girl.’’ Sharon en ik lopen naar beneden. Louis is er niet, die zal nog wel op zijn bed liggen. Harry loopt meteen naar me toe als hij mij ziet. Hij pakt mijn hand en trekt me mee naar onze kamer. Ik heb buikpijn van de zenuwen, ik ben zo bang voor zijn reactie. Hij zet me op het bed neer en gaat naast me zitten. ‘’Weet je al wat er met Loulou aan de hand is,’’ begint Harry voorzichtig. Ik knik en bijt op mijn lip. Ik voel de vragende blik van Harry op me branden. ‘’Alsjeblieft wordt niet boos als je dit hoort. Ook niet op Lou, hij heeft het al zwaar genoeg.’’ ‘’Nu maak je me wel een beetje bang, maar ik beloof het.’’ ‘’Louis is..,’’ begin ik voorzichtig terwijl de tranen alweer opwellen in mijn ogen. ‘’Baby toch,’’ zegt Harry terwijl hij met zijn ene hand mijn tranen wegveegt en met de andere hand mijn hand vastpakt. ‘’Louis is verliefd op mij.’’ Zo ik ben blij dat het eruit is. Ik durf Harry niet aan te kijken. Het blijft lang stil, te lang. Voorzichtig kijk ik op naar Harry. Ik zie aan zijn gezicht dat hij boos is. ‘’Harry alsjeblieft. Je hebt beloofd niet boos te worden. Denk je dat Louis dit gepland heeft?’’ ‘’Dat kan me niets schelen, hij moet verdomme van mijn vriendin afblijven,’’ schreeuwt Harry boos en hij staat op. Hij ijsbeert door de kamer heen. ‘’Hij heeft me gezoend,’’ zeg ik zachtjes in de hoop dat hij het niet heeft gehoord. ‘’Hij heeft WAT,’’ vraagt Harry woedend. De tranen stromen onophoudelijk over mijn wangen. ‘’Nu gaat die te ver,’’ zegt Harry en hij stormt de kamer uit. ‘’Harry nee, alsjeblieft doe dat niet,’’ schreeuw ik hem wanhopig na. Ik sprint hem achterna, maar ben natuurlijk al te laat.