Niets is wat het lijkt

Ik rij snel naar Julliët en kijk haar veelbetekent aan. Terwijl ik voor me uit staar denkend aan Fleur ,start Julliët haar motor weer en laat hem wild brullen. Ik schrik op en Julliët begint hard te lachen.
`Kom je nog of blijf je hier dagdromen?'vraagt ze en rijd een klein stukje naar voren.
`Herken je het hier dan niet?'vraag ik nogal gekwetst en ze kijkt omzich heen.
`H h het weiland.'stottert ze en kijkt me aan.
`Dat je dat nog weet.'zegt ze verbijsterd. Ik glimlach en geef gas. Wanneer ik omkijk zie ik Julliët even knipperen en ze rijd dan achter mij aan. Op sommige momenten wist ik gewoon wat mensen dachten ,maar nu zou ik meer dan ooit willen weten wat ze dacht. Liefde? Fluitert een klein stemmetje in mijn hoofd ,maar ik negeer het stemtje compleet. Even kijk ik naar Julliët ,maar ze glimlacht alleen naar mij. Alsjeblieft laat me je geheimen zien ,Julliët. Maar ze wendt haar blik af en geeft meer gas. Binnen een paar tellen rijd ze langs me en geeft me een knipoog door de scherm van het helm.`Ha'lach ik en zet snel de achtervolging in. Racend langs weilanden kwamen steeds dichter bij Fleur. Plots stopt Julliët en doet haar helm af.`Wat is er?'vraag ik argwanend. Ze legt haar vinger op haar lippen en kijkt om haar heen. Wat zal er zijn ?Denk ik nieuwsgierig ,maar ze blijft daar maar staan.`Julliët?'vraag ik benieuwd. Ze zet haar motor op de standaard en loopt naar mij.`Sssst. Hoo je dat ook.'fluistert ze en ik luister aandachtig. Eerst hoorde ik niks bijzonders. De wind ,wat vogels ,maar plots was er een zacht geneurie te horen.`Fleur.'fluister ik en Julliët glimlacht`.`Ja ,ze moet in de buurt zijn.'zegt Julliët. Ik herken het liedje dat Fleur neuriet. Het was het liedje dat we gespeeld hadden bij het café de laatste traan. Ik glimlach naar Julliët en we rijden weer verder. Plots gaat mijn mobiel af. Ik probeer hem onhandig uit mijn zak te halen en kan net op tijd een boom ontwijken.
`Wat doe je?'gilt Julliët geschrokken naar mij.~
`Ssssst...'sis ik en pak mijn mobiel. "Roos." Staat erop het scherm en ik druk snel op opnemen.
`Hé Roos. Wat is er?' Het blijft stil aan de andere kant.
`Roos?'roep ik door het mobieltje en probeer kalm te blijven.
`Sorry Roos is even niet aanspreekbaar ,maar ik kan een bericht doorgeven.'zegt een zware mannenstem.
`Wat heb je met mijn zus gedaan?'roep ik woedend door mijn mobieltje.
`Aaah dus het is je zus. Jullie lijken wel een beetje op elkaar.'zegt de zware mannenstem en ik kan me wel voor mijn hoofd slaan. Ik kijk Julliët hulpeloos aan. Ze vormt met haar lippen de woorden :"Wie is het" Ik gebaar naar haar dat ze even moet wachten.
`Wat heb je met mijn zus gedaan? Vertel op.'roep ik woedend door mijn mobiel en ik heb mijn kalmte verloren.
`Rustig ,met je zus gaat alles goed. Nu nog wel.'zegt de man rustig door de telefoon.
`Laat mijn zus gaan.'gil ik en mijn stem slaat over. Even blijft het stil aan de lijn. Dan weerklinkt de stem weer.
`Jij hebt iets wat ik wil.'zegt de zware mannenstem.
`Wat wil je dan? Ik geef het je ,maar laat mijn zus met rust.'schreewu ik weer door mijn mobieltje.
`Het hart van de zee ,breng het me om twaalf uur bij loods12.'zegt de zware mannenstem en voordat ik iets kan doen weerklinkt er een klik. Ik haal mijn mobieltje van mijn oor af en kijk naar het scherm :"Gesprek beëindigt" Staat er in witte letters op het scherm. Ik zucht en stop de motor. Woedend schop ik tegen een boom aan.
`Wat was dat?'vraagt Julliët vanachter mijn rug. Ik draai me naar haar om.
`Ze hebben Roos.'