027

Rebecca POV
‘’Louuu,’’ schreeuwt Liam ongeduldig naar boven. ‘’Ja ja ik kom eraan papa,’’ zegt Louis hijgend terwijl hij de trap afrent. Hij doet zijn jas aan en we lopen met zijn allen naar buiten. We verdelen ons over de twee auto’s en rijden naar het huis toe. Het is een kwartiertje rijden naar de rijkere buurt waar het huis staat. Louis zet fluitend de radio aan en rijdt achter Liam aan. ‘’We zijn er,’’ deelt Louis mee. Mijn mond valt open als ik het huis zie. Het is nog mooier dan op de foto. ‘’Oh my god. Zie dat zwembad,’’ schreeuwt Louis terwijl hij hyper op en neer springt. Ik grinnik om zijn reactie. Harry slaat zijn arm om mij heen. ‘’In dit huis wil ik wel elke ochtend met jou wakker worden,’’ fluistert hij in mijn oor. ‘’Ik ook wel met jou. Heel graag zelfs.’’ Hand in hand lopen we achter de rest aan. Liam heeft de sleutel van de makelaar gekregen, hij had zelf ergens anders een afspraak. Liam maakt de deur open en we lopen de immense hal in. Er hangt een gigantische kroonluchter aan het plafond. Ik kom haast ogen te kort. We lopen door naar de woonkamer. De vorige bewoners zijn geëmigreerd naar Curaçao, dus alle meubels hebben ze achter gelaten. Er staat een grote hoekbank in de kamer en aan de muur hangt een mega tv. ‘’Wat is het hier gezellig ingericht,’’ hoor ik Sharon naast me zeggen. ‘’Ja, er hoeft helemaal niet veel verandert te worden,’’ antwoord ik. Rechts in de woonkamer staan nog wat banken en is een openhaard. We lopen naar de keuken die ook al zo groot is. Er is een groot kookeiland waar we makkelijk met z’n allen kunnen zitten. De kastjes zijn geverfd in gebroken wit. We lopen de volgende kamer binnen. Het blijkt een sauna te zijn. Mijn mond valt nog verder open. Dit huis heeft werkelijk alles. Een sauna, een zwembad, een openhaard. ‘’Dit huis is perfect,’’ mompel ik zachtjes. We lopen de sauna weer uit, op naar boven. Daar zijn 5 grote slaapkamers. Elk met een tweepersoonsbed, een eigen badkamer en een balkon. ‘’Ik ben verliefd op dit huis,’’ roep ik vrolijk. ‘’En je hebt de tuin nog niet eens gezien,’’ zegt Liam bijdehand. Ik ren bijna naar beneden, door de openslaande deuren de tuin in. De tuin is gigantisch. Voorin is een gezellig zithoekje ingericht en daarachter ligt het zwembad. Naast het zwembad staan wat ligstoelen en een parasol. Ook staat er een minikoelkast. ‘’En wat vinden we er van?’’ vraagt Liam als we alles hebben gezien. Iedereen begint enthousiast door elkaar heen te praten. ‘’Jongens stil,’’ roept Liam er bovenuit. Iedereen is stil. ‘’Graag één voor één praten. Dat is iets makkelijker,’’ zegt Liam grinnikend. ‘’Wie vindt het huis NIET mooi?’’ Niemand zegt wat. ‘’Mooi iedereen vind het huis dus mooi,’’ concludeert Liam. Iedereen knikt instemmend. ‘’Dan kopen we het.’’ Iedereen barst in gejuich los. Liam loopt weg om te telefoneren. Waarschijnlijk met de makelaar. ‘’Dit wordt geweldig,’’ zucht ik gelukzalig. Harry slaat zijn armen om me heen. ‘’Ik hou van je,’’ fluistert Harry waarop hij zijn lippen op de mijne drukt. We horen iemand zijn keel naast ons schrapen. Ik trek me terug en kijk wie het is. Liam is weer terug. ‘’Waar is Louis jongens?’’ vraagt Liam. ‘’Die was hier net nog?’’ Ik tuur rond en zie hem een eindje verderop zitten op een steen. ‘’Ik zie hem al, ik loop er wel even naar toe,’’ zeg ik en ik loop weg. ‘’Boo bear what’s wrong?’’ Hij reageert niet en blijft voor zich uit kijken. ‘’Je weet dat je tegen mij alles kan zeggen hè?’’ Nog steeds geen reactie. Ik ga voor hem zitten en pak zijn handen. Hij kijkt me aan, de glinstering is uit zijn ogen. ‘’Wat is er?’’ ‘’Er is niks,’’ zegt Louis terwijl hij een verdwaalde traan wegveegt. Hij staat op en loopt naar de rest toe, mij vol vragen achterlatend. Ik loop ook naar de rest toe. Harry kijkt me vragend aan waarop ik mijn schouders ophaal. ‘’Ik weet niet wat er aan de hand is, ik krijg niks uit hem,’’ zeg ik tegen Harry. Harry kijkt onderzoekend naar Louis, maar die ontwijkt zijn blik. ‘’Ik praat nog wel met hem,’’ zeg ik. Harry kijkt me dankbaar aan. ‘’Ik heb bericht van de makelaar,’’ begint Liam. Iedereen kijkt hem verwachtingvol aan. ‘’Ik heb een bod uitgebracht en het bod is geaccepteerd!’’ Iedereen springt elkaar in de armen.