Foto bij voorste rij

lkkr kort hoofdstuk jeeeejxD

okey ik weet zelf ook dat niemand dit leest, maar is gewoon lol om verhalen te typenxD

xxxx

we liepe rustig naar binnen om onze kaartjes af te geven. aah nee er staat weer een hele rij, ik heb daar echt een hekel aan zei lucy geiiriteer. vind je het gek, er is maar een poortje en duizende mensen! zei ik blij. okey lucy huppelde naar de rij, ze was opeens kei blij. jij hebt wel last van stemmings wisselingen zei ik grappend. ja nou kijk, ik ben even sjaggie als iets tegenh zit, maar dan denk ik weer aan 1D en dan is alles weer hellemaal goed.haha, nu begrijp ik eindelijk die stemmings wisselingen van jou. en we schoten allebij in de lach.

voor dat we het wisten waren we aan de buurt om onze kaartjes af te laten stempelen. we liepen de zaal in die al over vol was, doordat wij later naar binnen waren gegaan. gelukkig hadden we kaartjes voor helemaal vooraan. daar hadden we ook heel veel voor gedaan, hou het er maar op dat het slapen voor zon verkoop plaatsje niet bepaald convertabel is. we liepen naar de voorste rij, en gingen naar onze plek. we legde onze tassen op de stoel achter ons, want we waren toch niet van plan te gaan zitten. het begon, iedereen begon kei hard te schreeuwen, en wij natuurlijk ook.

het was geweldig tot nu toe ze waren net een half uurtje bezig, toen lucy opeens naar de wc ging, ze nam haar tas mee en ging. ze was net twee minuutjes weg, toen hoorde ik opeens een harde knal achter ons. iedereen had het gehoord, de muziek stopte. iedereen begon als een gek rond te rennen en ik kon lucy nergens zien. mischien als ik op het podium ga staan dan kan ik haar zien. ik pakte mijn tas en klom op het podium. het gekke was dat er geen bewakers waren die mij tegen hielden. ik stond midden op het podium, en iedereen kom mij zien, maar dat boeide me niet want ik moest lucy vinden. ik kan geen belofde gaan breken, aan mijn beste vriendin. ik stond daar net een paar minuten goed in de menigte te kijken, toen opeens alle stroom uit viel. ik stond daar nu in het donker, hoe kan ik nu in gods naam lucy vinden. ik begon haar naam maar te schreeuwen mischien is ze er en hoort ze mij. lucy..... lucy....lucy. ik zal niet opgeven. toen voelde ik opeens een hand op mijn schouder, ik draaide me om alleen ik kon niet zien wie het was.

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen