0.8 Niall Horan.

Ik kom thuis, en smijt m'n tas op de bank. Zelf plof ik ernaast. Ik heb genoeg dingen om over na te denken. Liam komt naast me zitten. 'hoe ging your first day op school?' hij kijkt me vragend aan. 't ging wel' andwoord ik. Liam fronst zijn wenkbrauwen. Ik zucht, waarom ziet liam altijd als er iets is? 'nou, er zit een leuk meisje in m'n klas, Eve heet ze.' 'toe maar' andwoord Liam, en hij frondst zijn wenkbrauwen opnieuw, omdat hij weet dat dit niet alles is. 'Ik heb de hele dag naast haar gezeten, en ben daarna nog met haar naar de Starbucks gegaan. Ik heb haar ook thuisgebracht, en ze vertelde me het verhaal dat haar moeder is overleden, en dat ze haar vader niet gekend heeft.' Liam kijkt me ongelovig aan. 'Wat heftig zeg' is het enige dat hij kan uitbrengen. 'en je vind haar leuk?' vraagt Liam. Ik grijns 'en niet 'n klein beetje ook, jeetje Liam ik weet niet wat het is maar telkens als ik haar zie begin ik helemaal te trillen.' Liam moet lachen. 'dude, je bent gewoon helemaal verliefd op haar. Ga ervoor, maar wees voorzichtig, door alles wat ze heeft meegemaakt' Ik geef Liam een knuffel. 'bedankt Liam, je bent echt een goede vriend.' Liam grinnikt, 'kom je zult wel honger hebben, we gaan eten.' Liam staat op, en ik volg hem, en wandel de keuken in waar de rest al zat te wachten, ik plof op een stoel. 'Hi beauty's ik sterf van de honger' deel ik mee. Liam glimlacht en geeft me een knipoog. 'Daar is onze Nialler weer.'