10,

Tijdens de vlucht was ik vrij stil. Ik maakte me zorgen om de andere. ‘Gaat het toch wel?’ vroeg Enora. ‘Ja’ zei ik. ‘Nou ja, niet echt eigenlijk’. ‘Het moet een grote impact op je hebben de afgelopen weken. Eerst was je leven vrij normaal, en nu moet je vechten tegen kwaadaardige mensen. Maar onthoud dit wel. Ik ben ontzettend trots op je’. ‘Dank je’ zei ik. Ik keek over mijn schouder en keek naar de andere. Virgo had nog steeds haar ogen dicht. Aries knipoogde naar me. Leo lag voor zich uit te staren en Gemini en Gemini werden eindelijk wakker. We keken heel droog om zich heen. ‘Waar zijn we?’ vroeg Gemini. ‘In de hemel’ zei Gemini. ‘Nee jullie zijn gewoon in een helikopter’ zei ik. ‘Ow jammer, de hemel had ik spannender gevonden’ zei Gemini. Ik draaide me weer om en viel in slaap.

‘We zijn er’ hoorde ik Enora zeggen. Ik deed mijn ogen open en zag Enora boven me hangen. ‘De andere worden uit de helikopter gedragen’. Ik stond op en stapten uit de helikopter. Toen mijn ogen helemaal open waren, ging mijn mond automatisch open. Ik was werkelijk op de mooiste plek van de aarde. Ik stond voor een groot paleis. Het paleis had verschillende torens. Het was in de kleuren blauw en wit. De poorten gingen open en we liepen naar binnen. Toen ik binnen kwam was alles nog mooier. Overal stonden fonteinen en alles was versierd met bloemen. Alle bloemen waren wit, donkerblauw en lichtblauw. Ik keek mijn ogen uit. Toen ineens viel me op dat we niet alleen waren. Overal liepen eenhoorns rond. Het waren geweldig mooie witte paarden met twee reusachtige vleugels uit hun lichaam en een grote hoorn midden op hun voorhoofd. Ook liepen er witte tijgers rond. Eentje kwam er naar mij toe gelopen. Het leek net een hond. Hij was super zacht. Het was de mooiste plek waar ik ooit was geweest. ‘En wat vind je ervan?’ vroeg Enora. ‘Ik vind het prachtig’ zei ik. ‘Sagi!’ hoorde ik iemand roepen. Ik keek vooruit en zag Jason en Joost aankomen rennen. Ik begon ook te rennen en sprong in hun armen. ‘Ik heb jullie zo gemist!’ zei ik. ‘Wij jou ook’ zeiden ze allebei tegelijkertijd. ‘Waar zijn alle anderen?’ vroeg Joost. ‘Die zijn in de ziekenzalen’ zei Enora ernstig. ‘Wat is er gebeurd?’ vroeg Jason. ‘We hebben een heftig gevecht gehad’ zei ik. ‘Enora en ik zijn de enigste die niets mankeren. Voor de rest is iedereen gewond’. ‘Heftig’ zei Joost. ‘Sagittarius, ik laat je de rest van het paleis zien’ zei Enora. Ik volgde Enora. Joost en Jason gingen naar de ziekenzalen.

‘Dit paleis is al ontzettend oud. We leven hier al heel ons leven. Ik zal je naar de grote kamer leidde. Daar zitten Arcomma, Helena en de andere beschermers. Ik wil graag dat je ze inlicht over wat er is gebeurd’. We liepen door de prachtige tuinen van het kasteel. We liepen weer naar binnen. Aan het einde van de gang was er een reusachtige deur. De deur was geverfd met verschillende kleuren. Toen we ervoor stonden zwaaide de deur met een hoop gekraak open. Ik stond voor een grote kamer. Helemaal achterin de kamer stond een grote stoel. Naast de stoel stonden twee andere stoelen. In de grote stoel zat een oude man met grijs lang haar. Naast hem was een stoel leeg en de andere was gevuld. In de stoel zat een oudere Damen. Toen ik naar binnen liep met Enora stond de oude man op. ‘Wie is dit?’ vroeg hij met een schorsen stem. ‘Dit is Sagittarius’ zei Enora. ‘Waarom is hij hier! En waar zijn de andere?’ vroeg de man. ‘Sagittarius, dit is Arcomma, onze leider. Naast hem zie je Helena. Toen ik verder keek zag ik dat de kamer vol stond. Alle beschermers zaten op een rij in stoelen. Er waren veel stoelen leeg. Ook stonden er aan de andere kant van de kamer 12 stoelen. Overal stonden magiërs en krijgers. Ik boog voor Arcomma. ‘Mijn naam is Sagittarius en het is een eer om u te ontmoeten. De andere 5 sterrenbeelden zijn ernstig gewond’. Ik hoorde een schok door de beschermers heen gaan. Ik richtte me op Rose en Robijn. ‘Virgo is geraakt door een zwaard. Ze is er slecht aan toe. Ze heeft jullie nodig’. Rose en Robijn barste gelijk in huilen uit en rende de kamer uit. De andere beschermers kwamen naar me toe. ‘Hoe is het met de andere?’ vroeg Roberto. ‘De andere zijn zwaargewond. Ze zijn van de Chinese muur afgeslingerd’. De beschermers rende ook de kamer uit. Ik was nu alleen met de leiders. ‘Ik ben blij dat je bent hersteld van het gif’ zei Helena met een zachte stem. ‘We maakten ons erg ongerust over je’. ‘Ik hoop maar dat Virgo het ook red’ zei ik. ‘Dat hoop ik ook’ zei Enora. ‘Hoe kon dit gebeuren?’ vroeg Arcomma aan Enora. ‘Jij was er om hun te beschermen toch?’ ‘Ga mij nou niet de schuld geven!’ riep Enora. ‘Jij hebt hun beschermers afgenomen!’ ‘Je weet waarom ik dat heb gedaan!’ riep Arcomma die nu opstond en naar Enora liep. ‘Laat ons alleen!’ riep Arcomma tegen mij. ‘Kom maar mee’ zei Helena. Ze stond op en liep de kamer uit. Ik volgde haar voorbeeld en deed de deur dicht.

‘Waarom is Arcomma zo boos?’ vroeg ik aan Helena toen we in de tuinen liepen. ‘Hij maakt zich ongerust over jullie. Hij doet er alles aan om jullie te beschermen’. ‘Dat merk ik. Hij heeft onze beschermers afgenomen!’ zei ik. ‘Dat heeft hij gedaan om ze in te lichten over de plannen van de slangendragers’. ‘En dat is belangrijker dan onze veiligheid?’ riep ik uit. ‘Natuurlijk niet’ zei Helena. ‘Hij dacht dat jullie wel sterk genoeg zouden zijn om zonder beschermers te reizen’. ‘Wat denk je zelf? Vroeg ik. ‘We werden aangevallen door Arlene, Jonas en Romy!’ De ogen van Helena werden groot. ‘Alle drie tegelijkertijd?’ vroeg ze. ‘Ja’ zei ik. ‘Alle drie tegelijkertijd’. ‘Dat is zeer ernstig’ zei ze. ‘Daar hadden zelf jullie beschermers niet tegenop gekund. Geen wonder dat Enora ze niet aan kon’. ‘Dat kon ze dus wel’ zei ik. ‘Toen Virgo geraakt werd, knapte er iets in haar’. ‘Jullie veiligheid is het aller belangrijkste’ zei Helena. ‘Ik breng je nu naar je eigen kamer. Je zult vast kapot zijn’. ‘Mijn eigen kamer?’ vroeg ik. ‘Ik heb nog nooit een eigen kamer gehad’. ‘Dan zal ik hem je is snel laten zien’. We liepen een lange trap op. We kwamen in een lange gang met 12 deuren. Op de achterste stond ‘Sagittarius’. Ze deed de deur open. Het was de mooiste kamer die ik ooit had gezien! Er stond een groot bed in het midden met daarom heen verschillende spullen. ‘Wat mooi!’ riep ik uit. ‘Ik ben blij dat je het mooi vind. Ga nu maar lekker slapen. Morgen kom ik je een ontbijt brengen’. ‘Dank je wel’ zei ik. ‘Graag gedaan’ zei Helena. En ze liep mijn kamer uit.

Ik kroop mijn bed in en viel in slaap.