00'1 - It's the day before Christmas today.
Ik heb nog een verrassing. Later in het verhaal komt er nog een bekende persoon bij, maar ik ga nog niet verklappen wie dat is, hehe.
Grace ging wat rechter zitten en leunde even tegen de stoelleuning. Het was nog kil en grijs buiten. Waar bleef die nu sneeuw toch? Ze zuchtte geïrriteerd en keek nog even achter haar om te kijken waar mama zat. Ze zuchtte een tweede keer. Mam huppelde de kamer binnen met de thee. "Jij hebt precies wel zin in een kopje thee, he?" zei ze zonder dat ze een antwoord verwachtte. Grace knikte. Ze was er niet bij vandaag. Haar gedachten waren niet op deze aarde, net zo min als zij. "Mam, waarom komt papa weer niet? Hij heeft het beloofd. Hij ging erbij zijn op mijn verjaardag. Ik keek er zo naar uit!" Ze schopte tegen de tafel. "Ricci, je vader heeft het druk." "Ja, druk met al die vrouwen die hem aanbidden!" zei Grace woest. Haar gezicht vertrok en ze liep met stampende voeten de trap op naar haar kamer. Haar telefoon rinkelde in haar broekzak, maar ze zat nog met te veel woede om nu op te nemen. Ze nam haar glinsterende gitaar en ging een liedje spelen. 'Come on skinny love, just last the year.. Pour a little salt, we were never here.. My, my, my, my, my, my, my, my.. Staring at the sink of blood and crushed veneer..' Grace legde de gitaar weg en keek op haar telefoon. "Papa!?" Waarom belt hij? Zou hij dan toch kunnen komen? Zonder erbij na te denken drukte ze op het groene telefoontje. Ze slikte toen ze de stem van haar vader hoorde. Het was al zo lang geleden dat ze hem nog eens gehoord had. "Dag papa." zei ze opgewekter dan anders. "Dag prinses, hoe gaat het met je? En hoe gaat het met je mama?" vroeg hij door te telefoon. "Heel goed. Perfect." loog ze. Laat ik die ruzie van daarnet maar niet meetellen. "Ik belde je, omdat ik je eigenlijk iets moet vertellen, Grace." zei hij stil. Grace werd er zelf ook stil van. Wat zou hij me moeten vertellen? "Ik heb iemand leren kennen op internet." "Wat?" kon ze amper nog uitbrengen. "Grace, ze is heel lief. Je gaat ze heel aardig vinden hoor." zei hij kalmpjes. "Dus, je komt morgen niet naar mijn verjaardag?" Haar ogen vulde zich met tranen. "Jawel, maar Anna komt met me mee." Anna, was haar naam dus. Hoe durft hij die Anna zomaar mee te nemen naar mijn verjaardagsfeestje? "Je doet maar." en Grace legde in. Voor de zoveelste keer ontsnapte er een zucht. Ze zag haar verjaardag nu echt niet meer zitten.
Er zijn nog geen reacties.