| 019 | En de knappe postbode [Chad Michael Murray]

'Haal een zak, haal een zak!' riep ik hysterisch omdat ons Lau helemaal hyperventileert. Dat heeft ze wel vaker als ze aan één stuk door praat. Maar we moesten wel een beetje stil doen omdat mijn ouders en zusje al thuis waren en al sliepen. Morgen zou ik beginnen werken samen met Chad. De baas mag het absoluut niet weten dat ik een relatie heb met Chad. Anders hing er een straf boven ons hoofd. Schorsing, ontslag, noem het slechte maar op. Dus wij zullen een noodoplossing moeten vinden. 'Eums, Chad blijf je anders slapen? Het is toch al nacht, maar we moeten morgen dan wel al vroeg opstaan he voor te gaan werken.' 'Kunnen we niet nog een dagje vrijaf vragen wegens Lau dat vertrekt?' stelde hij ineens voor. 'Dat kunnen we doen maar jij vraagt het he, het is jouw idee.' mompelde ik, vooral bij de gedachten dat Lau morgen vertrekt naar Portugal voor een tijdje. 'Weetje, ik bel even naar mijn zusje dat ik morgen wel thuis kom, en ja ik bel ook tegelijk naar het werk, ik ga even naar buiten om te bellen.' Zonder dat ik iets zei ging hij naar buiten, eerst belde hij naar zijn zus, dat gesprek was rap gedaan. Nu zag ik hem telkens heen en weer wandelen in de tuin met Styby naast hem huppelend. Het was echt een grappig zicht om hem bezig te zien. Ik moest lachen en hij zag het. Opeens begon ik te blozen.

Hij kwam binnen en glimlachte. 'En mag het?' drong ik aan. Hij begon nog meer te lachen. Gosh, wat hield ik van zijn lach. Ik smolt er gewoon. 'Euh er moet eentje in de diepvries denk ik.' en Lau kwam naast me staan en wees naar me. Ik had het niet gehoord wat ze zei. 'Huh? Wat gebeurt er? Waarom lachen jullie?' Ik keek triest omdat ze het niet wouden zeggen. 'Oke dan slapen jullie maar lekker samen he, zal ik alleen slapen, maar morgen moet je dan niet verwachten dat ik lief ga doen hoor.' zei ik boos. En ik keek nepboos naar Chad. In de hoop dat hij zou plooien. Na wat wachten plooide hij nog niet. Maar ik heb al een idee.
'Liefje, kom je eens even mee met mij aub? Lau speel jij maar op de wii ofs, je trekt je plan wel he voor even?' En hij volgde mij schoon. We waren in mijn kamer terecht gekomen. 'Wil je het zeggen lieve schat waarom jullie aan het lachen waren?' 'Nee geheimpje?' 'En als ik zeg dat je bij me mag slapen?' vroeg ik hem nieuwsgierig aan. Met dat antwoord duwde Chad me tegen de muur aan en begon mij te kussen in mijn nek en ging zo maar door. 'Eum wat doe je? Ik ken je nog maar een paar dagen lieve schat. Nu nog niet oke?'
'Maar dan kom je het ook niet te weten he' 'En zo kan je niet in mijn kamer slapen he zonder dat ik weet, ik zal de logeerkamer dan maar in orde brengen zeker?'

Ik was al naar de logeerkamer gegaan en nu werd ik op het bed geduwd omdat Chad niks beter had gevonden dan op mij te springen zodat ik omviel. Hij kwam over me heen leunen maar hield hem tegen. 'Laat me verder doen!' snauwde ik, hij schrok op en liep weg zonder iets te zeggen. Ik hoorde beneden hun gesprek tussen elkaar.
'Waarom ben je hier nu al zonder mijn Milka?'
'Ze wou iets niet en snauwde tegen me en ik ben weg gegaan zonder iets te zeggen.' hoorde ik Chad ineens tegen Lau zeggen.
'Gij kip ! Ga terug en zeg sorry ! Ze zit waarschijnlijk te wenen he nu.' En inderdaad, ik zat te huilen.
Ik droogde snel mijn tranen af en deed gauw nog een beetje verder, ik was klaar dus ging ik naar beneden.
Chad stond al halverwege op de trap, ik liep hem gewoon voorbij zonder een blik af te wenden. Hoe kon hij zo doen? Ben ik niet goed genoeg voor hem?

Ik was beneden en speelde samen met Lau Just Dance 3 verder. We lagen echt plat van het lachen maar al snel werd ik moe, van die zware dag. Maarja , morgen konden we gewoon een dagje lekker langer slapen omdat het idee goed was voor de baas, alleen moeten we dan wel een extra dag werken zodat we aan onze maand komen.