~12~

De zoen duurde niet lang want er werd al snel door Harry op de deur geklopt en geschreeuwd. Zayn opende de deur en vroeg “Vas happening Harry?”. “Well, the boys and I wanted to go see the city and we were wondering if you two wanted to come with us.”. Zayn keek me aan om te kijken of ik dat wilde. Ze hadden vandaag een vrije dag, en als ik met hun mee zou gaan zou ik alles wat gebeurd was even vergeten. “Sure, I can use some distraction.”zei ik maar. “We will be downstairs in half an hour.”zei Zayn, want we moesten nog steeds douchen enzo. Dus nadat Harry weer weg was gegaan gingen we dat maar doen. Z “Are you still not finished with your hair?”vroeg ik maar na een tijdje omdat ik al 10 minuten klaar was en op Zayn zat te wachten. “Almost finished.”

Het was heel rustig in Antwerpen, iedereen zat op school of moest werken, dus er waren ook geen fans. We hadden geshopt, een beetje sightseeing gedaan. “I’m starving, can we go eat something?”zei Niall opeens. We hadden allemaal wel honger dus gingen we maar bij een schattig restaurantje lunchen. Niall bestelde als enige drie gangen, hij had blijkbaar echt heel veel honger. Na de lunch gingen Zayn en ik zonder de andere verder de stad bekijken. Alles was leuk,en ik had de hele dag al niet meer aan alles wat gebeurd was moeten denken, todat ik de sms van mijn moeder kreeg. ‘Het spijt me van gisteren, ik had nooit gewild dat alles zo zou gaan. Ik hoop dat je vannacht bij iemand hebt kunnen logeren, en dat je de komende nachten ook een plek hebt om te verblijven. Je wilde weten wie je vader was. Je vader heet Peter Anderson, hij woont in Engeland. Ik weet zijn adres niet maar heb wel een telefoon nummer dat je kunt bellen. +4471-3498647. Sms alsjeblieft niet terug want ik heb beloofd geen contact met je op te nemen. Gr. Mama’ stond er. Ik kreeg weer tranen in mijn ogen, ik probeerde ze tegen te houden want deze dag was zo leuk geweest en ik wilde dat het zo bleef, maar ik kon ze niet tegenhouden. Mijn moeder had net gesmst dat ze me nooit meer wilde zien alleen omdat een man die 18 jaar lang mijn ‘vader’ was geweest dat zo wilde. Ik werd er gewoon kwaad om, was die man dan zoveel belangrijker voor haar dan haar eigen dochter. Hoe kon ze. Ik snapte niet hoe iemand zo kon zijn.

“What’s wrong babe?” hoorde ik Zayn opeens zeggen. Hij had blijkbaar de tranen in mijn ogen gezien. “My mum just texted me.”zei ik. “She told me that she never wants to see me again, only because that stupid husband forbid her.” Terwijl ik dat zij begon ik echt te huilen, er waren zoveel tranen in mijn ogen dat ik bijna niets meer zag, daardoor had ik ook niet gezien dat Zayn voor me was komen te staan. Ik merkte dat pas toen hij me in een knuffel trok. “I’m so sorry for you.” fluisterde hij in mijn oor. Ik liet mijn hoofd langzaam tegen zijn borst rusten, het voelde zo veilig en normaal ookal kende ik hem pas net. “She also gave me the name of my dad and a phone number.” zei ik na een tijdje. “He lives in England.” “Really?”vroeg Zayn. “That’s what she said. So now I have to call that number I guess.” Zayn liet me los en drukte een kus op mijn wang waarna hij “Just call him, maybe it’ll make everything easier.”zei. Ik knikte en pakte mijn mobiel en belde.