Na een paar maand voel ik me al stukken beter...
Maar mag nog niet naar huis...
Waarom mag ik niet op dagbezoek naar Lana en Tom..
Ik wil naar huis....
Ik mis mijn bed,mijn honden en mijn kat..
IK WIL PIZZA roep ik luid...
de zuster komt binnen...
Kan het hier wat rustiger ja,en nee je krijgt geen pizza roept de zuster kwaad terwijl ik mijn lach in houd....
Oké oké,ik zal wat rustiger zijn als ik mijn pizza krijg zeg ik kwaad..
Tot eindelijk krijg ik mijn pizza na lang koppig zijn en dagen niks meer willen eten...
Na een paar maand mag ik eindelijk naar huis...
Ik neem mijn koffers uit de kast en laat al mijn gerief in...
Ik bel naar Lana..
Maar met teleurstelling neemt Lana niet op..
Dus bel ik naar Tom...
Kunt gij mij komen halen Tommie?? vraag ik beleeft aan mijn broer...
Ja,Ik kom u halen zegt Tom..
Ik wacht geduldig op Tom...
Na 20 minuutjes is hij er...
Wilt gij nog eerst langs Lana rijden Tom???vraag ik hem...
Ja,we zullen langs haar rijden zegt Tom tegen me met een glimlach....
Als we aankomen bij Lana bel ik aan..
De mama van Lana komt opendoen...
Is Lana thuis,mevrouw?? vraag ik beleeft..
Ja,ze is op haar kamer,ga maar zegt ze...
Ik klop aan op haar kamerdeur...
In plaats van dat ik 'ja?' hoor,hoor ik gekreun..
Ik krijg tranen in mijn ogen...
Ik doe haar deur open en wat zie ik...
Mijn tranen beginnen te vloeien,mijn hart breekt...
Ik draai me om en ga wenend terug naar de auto...
Tom rijd naar huis...
Als we aankomen,ga ik direct naar mijn kamer en ga op mijn bed liggen...(huil)(huil)(huil)

Reageer (3)


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen