LX

Alice Potter

Hoe krijgt iemand het voor elkaar om ’s ochtends iemands bed in de fik te steken? Om überhaupt iemands bed in de fik te steken? Ik heb Peter nog niet in paniek voorbij zien rennen, dus ik ga er maar vanuit dat het daar goed mee gaat.
En dan Remus… Wat moet ik daarmee? Niet meer aan denken tot vanavond en dan zien wat er gebeurd? Fantastisch plan…
Het schilderij van de Dikke Dame zwaait net open als ik aan kom lopen en ik wacht geduldig tot er iemand uit de leerlingenkamer komt. Er stapt een meisje naar buiten, ze heeft overduidelijk gehuild en zo te zien is ze daar nog niet klaar mee.
Geschrokken kijkt ze me aan. ‘Alice?’ piept ze.
Marinda? Ze is haast onherkenbaar, meestal is alles aan haar uiterlijk netjes en perfect, maar nu… Plukken van haar haar steken meerdere kanten uit en haar gezicht zit onder de make-up. Haar ogen zijn rood en haar lip begint te trillen. Ze duwt me aan de kant en rent de gang in.
Ik kijk haar na en na een korte blik op de leerlingenkamer ga ik zuchtend achter haar aan. Ze staat voor de welbekende muur en langzaam zie ik een deur verschijnen. Snel probeer ik nog in de kamer te komen, maar de deur is net weg als ik de deurknop vast wil pakken, waardoor ik tegen de muur sla.
Verslagen kijk ik naar de muur en dan richt ik me op mijn geschaafde hand. ‘Auw,’ piep ik als hij begint te prikken.
Een paar keer loop ik op en neer om de deur weer tevoorschijn te halen, maar deze blijft weg. Na een gespannen staarsessie naar de muur, besluit ik het op te geven. Ik loop weer in de richting van de leerlingenkamer, als ik ineens een geluid achter me hoor.
‘Alice?’ vraagt Marinda zacht.
Ik draai me om en kijk haar vragend aan. Ze staat vlakbij de deur en ziet er nog even huilerig uit als daarnet. ‘Kun je even komen?’ vraagt ze nog zachter.
Ik loop naar haar toe en volg haar nieuwsgierig de kamer in. Er staat een bed, volgegooid met kussens, twee banken, een open haard waarin een stapel hout ligt te verbranden en heeft over het algemeen een gezellige indruk.
Ik draai me om naar Marinda en kijk haar aan. ‘Wat is er?’