0.6 Eve.

'zal ik je zo eventjes thuisbrengen?' vraagt Niall. We zitten nog steeds in Starbucks, en hebben gezellig gekletst. 'Dat hoeft niet hoor' grijns ik, 'ik denk dat ik de weg zelf wel weet.' Naill kijkt bedenkelijk. 'watnou, als je word lastig gevallen?' 'gosh, Niall als je zo gaat beginnen mag je wel meelopen hoor' Niall grijnst en trekt zijn jas aan ik doe hetzelfde. Niall rekent af, bij de chagrijnige serveerster en loopt samen met mij naar buiten. Hij slaat een arm om me heen. 'heb je het koud, beauty?' vraagt Niall liefjes. wow, beauty, hij noemt me gewoon beauty. 'een beetje Niall' geef ik toe, en ik doe net alsof ik niets gehoord heb. Niall drukt mij tegen hem aan. Helaas komt m'n appartementje al in zicht. Niall heeft het ook door. 'Zal ik eventjes meelopen naar boven?' Ik glimlach, of ik nou nee of ja zeg hij loopt toch wel mee. Eenmaal boven aangekomen stop ik de sleutel in het deurgat. 'ben je alleen thuis?'vraagt Niall. 'ehm, ja, je mag m'n huisje wel even zien hoor.' Ik woon dan misschien alleen, maar ik ben best trots op mijn appartementje. Niall is naar binnen gestapt en hangt zijn jas op de kapstok. Ik ga Niall voor, 'wil je thee?' vraag ik. Hij kijkt me liefjes aan. 'Lekker, wat een prachtig huisje heb je, zo leuk ingericht!' Ik zie dat Niall naar de muur loopt, waar de foto van mama & mij hangt. Er rolt een traan over mijn wang, ik heb geen idee waar die vandaan komt. Gauw veeg ik 'm weg, maar Niall heeft het al gezien. Hij komt naar me toe, en neemt me in zijn armen. Één voor één stromen de tranen over m'n wangen, die worden opgevangen in Niall's t-shirt. Niall trekt me mee naar de bank, en gaat zitten, met mij nog in zijn armen. 'sssjjt,' zegt hij. 'en nu ga je me even vertellen wat er allemaal met jou aan de hand is' zwijgend kijk ik op en wil mijn mond openen om wat te zeggen. Maar Niall legt zijn vinger op mijn lippen. 'Niet zeggen dat er niets aan de hand is lieve Eve, want ik zie toch aan je dat er iets is wat je erg dwarszit, dus vertel het maar beauty, ik beloof plechtig dat ik het voor me zal houden.'