1.1

i.

Hope it changes
hope my life changes
gets allright somehow
oh i'm waiting for tomorrow

Will Young, Changes


Phillip Neumacher snoof de frisse lucht op en zuchtte. De bel kon elk moment gaan, over een paar minuten zou het hier volstaan met rokende jongens en dan was het gedaan met het grasluchtje dat er hing. Phillip rookte zelf niet, hij hield er niet zo van, maar al zijn vrienden deden het. Al sinds jaren stonden alle rokers voor de deur van de school, op de binnenplaats, en hoewel Phillip er niet zo veel mee had, bracht hij daar toch ook vaak zijn pauze door. Hij ging zitten op de bovenste trede van de trap, sloot loom zijn ogen en genoot van de zon.
Een andere jongen kwam de trap oplopen. 'Hé, Philippo!' Zijn bulderende lach schalde over de binnenplaats. Phillip opende zijn ogen en kneep ze tot spleetjes om te zien wie er voor zijn neus stond, al had hij bij de lach van de jongen al een donkerbruin vermoeden.
'Hé, Carlos!' zei hij toen hij de jongen herkende. Hij stond op en gaf Carl een vriendschappelijk schouderklopje. 'Hoe gaat het, man?'
'Ja goed, goed! Ik heb net...' Carls mond bewoog wel, maar de bel overstemde zijn stemgeluid. Hij leek het zelf niet te merken en lachte toen hij was uitgepraat.
'Te gek, man.' Phillip had er niks van verstaan, maar het interesseerde hem eigenlijk ook niet echt. Hij deed wel altijd alsof hij Carl aardig vond, maar eigenlijk mocht hij hem helemaal niet zo. Het leek alsof hij zichzelf altijd speelde, alsof de echte Carl niet bestond, want hij gedroeg zich bij iedereen anders. Phillip vond dat meer iets voor meisjes, die hadden ook vaak dat neppe. Niet dat hij iets tegen meisjes had, nee, integendeel. Het was gewoon niet zo'n positief karaktertrekje voor een jongen.
Gek genoeg was Carl er wel ver mee gekomen, ongeveer iedereen kende hem en dat was de reden dat Phillip nog enigszins aardig tegen hem probeerde te doen. Hij was een soort middel.
Carl lachte opnieuw en stak zijn hand uit naar een paar jongens die naar buiten kwamen lopen. Hij zuchtte. 'Jaja... het was echt geweldig. Je had er echt bij moeten zijn.' Hij peuterde een pakje sigaretten uit zijn zak terwijl hij verder praatte. 'Maar, heb je het al gehoord?'