Chapter 16

Ik keek verward naar het raam. Zag ik het goed of begon ik nu weer te hallucineren. Alice zat voor het raam in haar zwarte Volturi mantel. Ik legde mijn boek neer en liep snel naar het raam om hem voor haar open te doen.
‘Hoi.’ Zei vrolijk toen ze voor me stond.
‘Hoi.’ Bracht ik er verward uit. Alice deed het raam dicht. Ik zette een stap naar achter en staarde haar aan. Ik bekeek haar goed en zij mij een beetje. Ze zag er nog steeds als Alice uit, alleen dan zat haar haar saai en had ze die saaie Volturi mantel aan.
‘Wa… wat doe je hier?’ vroeg ik nog steeds verward.
‘Is het waar dat ik een ander verleden heb dan dat ik ken?’ vroeg ze meteen tot zaken komend.
‘Ja, die wil je vast en zeker weten.’ Zei ik. Ik ging op bed zitten en klopte op de plek naast me.
‘Waarom zou ik anders komen?’ vroeg Alice. Ze kwam naast me zitten en ik begin met vertellen.

Heel mijn verhaal had ze aandachtig geluisterd. Ze had een lichte frons op haar gezicht.
‘Dus, de Volturi heeft mijn dood in scene gezet, hebben de echte mij mee genomen naar Volterra en met de gave van Noah mijn geheugen gewist en net gedaan of ik net klaar was met transformeren tot vampier en me alles geleerd.’ Ze fronste nog steeds.
‘Ja.’ Zei ik. Ze begreep het.
‘Wacht, ik herinner me iets.’ Ze gebaarde dat ik stil moest zijn.
‘Vaag, maar jij en Emmett.’ Ze zweeg weer.
‘Een klein meisje… Nessie! De rest is vaag… Groot wit huis in een bos.’ Ze dacht diep na.
‘Forks!’ ik knikte.
‘Vegetarisch, ben ik een vegetarische vampier geweest?’ ik knikte weer. Haar gezicht klaarde op.
‘Ik begrijp het, alles is duidelijk! Jij was mijn man. Edeard is 3 zomers geleden getrouwd met Bella en hebben een half vampier als dochter gekregen, Renesmee. Emmett en Rosalie. Carlisle en Esmé waren onze “Pleeg ouders”.
‘Ja!’ riep ik triomfantelijk.
‘Maar doordat je dacht dat ik dood was ben je hertrouwd met Abigail en hebt 3 kinderen.’ Hoe ze dat zei deed me pijn, maar ik kreeg het er ook warm van.
‘Ik wil weer terug komen, Jazz!’ Ze wist mijn bijnaam nog
‘Dat zou ik heel fijn vinden.’
De rest van de avond kletste we samen over van alles en nog wat tot Carlisle thuis kwam.