Chapter 14

Ik liep de woonkamer in waar de kinderen aan het spelen waren.
‘Papa!’ riep Alice blij.
‘Hoi, Alice.’ Ik gaf haar een knuffel.
‘Waar is Bonnie.’ Vroeg ze.
‘De Volturi is achter haar aan en gaan haar doden.’ Zei ik. Ik keek haar aan en haar ogen werden vochtig.
‘Maar ze heeft toch niemand kwaad gedaan.’
‘Jawel, net. Ze heeft bijna een heel dorp plus ons uitgemoord.’
‘Hoe bedoel je met “plus ons”?’
‘Ome Jack was bijna dood geweest en hij stond in de tunnel. We hebben hem gelukkig terug kunnen brengen.’ Ik keek op mijn horloge en zag dat het al lang bedtijd was geweest.
‘Jongens, nu naar bed.’ Zei ik. Alice strekte haar armen uit naar boven en gebaarde dat ik haar op moest pakken. Ik tilde haar snel op en gooide haar over mijn schouder heen. Ze giechelde.
‘Pápa!’ Riepen Owen en Spencer die de Playstation controlers teleurgesteld op de bank neer legde.
‘Naar bed.’ Herhaalde ik nog eens streng. Ze sjokten naar boven en Alice giechelde. Het was vanavond erg stil. De meiden hadden een meiden avond. Emmett was de deur uit en Edward en Nessie waren naar de bioscoop. Carlisle moest werken en ik was als enigste thuis om op de kinderen en het huis te letten. De kinderen lagen eindelijk in bed en ik liep naar mijn kamer toe om daar een boek te lezen. Ik lag op bed toen er iets op het raam klopte.