1.6

Ik stond voor de spiegel, en maakte me klaar voor het feest. Mijn moeder kwam de kamer binnen. 'Amelie, liefje! Ik help je wel met je korcet!' zei ze bewonderend. 'Je ziet er weer prachtig uit!' lachte mijn moeder. Ik glimlachte naar haar in de spiegel. Ze ging achter mij staan en ik voelde een harde ruk aan mijn rug. Mijn buik werd een beetje meer kleiner gemaakt en ik snakte naar adem. 'Gaat het nog?' vroeg mijn moeder. Happend naar adem knikte ik. 'Ga je vanavond met Brandon dansen?' vroeg mijn moeder stilletjes. Ik opende mijn ogen. 'Wie zegt dat?' vroeg ik alsof ik van niets wist. 'Het hele dorp heeft het erover!' zei ze zacht. 'Moeder, ik wil niet dat je die onzin gelooft!' zei ik kordaat. Mijn moeder liet mijn korcet even voor wat het was en kwam naast me staan. 'Maar meisje toch! Je moet je toch niet schamen! Je vader en ik weten dat jullie samen zijn!' lachte ze om me te kalmeren. Ik keek haar met grote ogen aan. 'We zijn helemaal niet samen! Ik walg van die man, moeder!' zei ik opgeheven. Mijn moeder schudde lachend met haar hoofd. 'Het zou een goede toekomst voor je meebrengen!' zei ze zacht. Het was al duidelijk dat mijn moeder al sterk nadacht aan de toekomst van haar dochter!