Written by SoalCeoil

Kiana P.O.V.
Likkend aan onze ijsjes liepen we over straat. Jane had chocola, Zayn mint en ik aardbei. Overal waar we langskwamen zagen we meisjes naar Zayn kijken en jaloerse blikken op ons richten. Jane en ik waren zoveel aandacht niet gewend omdat we meestal genegeerd werden, en we voelden ons er niet zo gemakkelijk onder. Het scheen Zayn niet zo veel te doen. We gaven hem een rondleiding door de stad en ondertussen kletsten we gezellig. Hij was van Pakistaanse afkomst, en was hier komen wonen voor zijn vaders baan. En tot mijn verbazing vertelde hij dat 'ie single was. Niet dat het me veel uitmaakte. Ik vond hem enorm knap en leuk, maar gewoon als vriend. Zo scheen hij gelukkig ook over ons te denken. "Zullen we anders morgen naar de film?" zei Zayn plotseling toen we langs de bioscoop liepen. Jane begon enthousiast op en neer te springen. "Jaaaaa." zei ze op een manier die alleen zij kon. Ik knikte. "Jij mag de film uitzoeken." zei ik tegen Zayn. Net op dat moment kwamen Liam en Harry naar buiten. Ze behoorden tot een groepje populaire jongens van school. Zeer knap, zeer onbereikbaar. Ze liepen richting Zayn en tot mijn frustratie merkte ik dat mijn wangen kleurden. "Hey, ik ben Harry en dit is Liam. Jij bent nieuw hier toch?" zei Harry tegen Zayn. Ze lieten ons links liggen, zoals gewoonlijk. Ik deed mijn best om niet naar Liam of de grond te staren, maar ik kon het niet helpen af en toe naar hem te kijken. Tot mijn verbazing keek hij soms terug. Oh God those eyes... "Ja, ik ben Zayn." antwoorde Zayn. "Harry, de film begint bijna." zei Liam zacht maar dwingend. Oh God that voice... "Spreek je later." zei Harry nog snel voordat ze weer terug naar binnen gingen. Toen ze buiten hoorafstand waren zuchtte ik gefrustreerd. "Ik moet weer zo nodig een crush hebben op een van de populairste jongens van school." klaagde ik. Jane en Zayn lachten. Niet grappig.

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen