5 ~

Jane P.O.V.
"Dat jullie nog konden sprinten!" zei ik tegen Kiana & Zayn toen ik weer kon ademen. "Dat heet conditie." antwoordde Kiana met een sarcastische ondertoon. "Oh ja, dankje." zei ik. Zayn ging rechtop zitten. "Ik snap niet waarom meisjes zo tegen elkaar doen." Kiana had ook weer de kracht gevonden om rechtop te zitten. "Jongens zijn toch ook wel eens sarcastisch tegen elkaar?" vroeg ze verbaasd. "Nee, vast niet." zei ik. "Die komen van een andere planeet. Mentaal op een vreemde manier ingesteld." Zayn trok een wenkbrauw op. Het zag er extreem sexy uit. Illegaal sexy. "Tja, we zijn wel eens sarcastisch tegen elkaar, op een andere manier." Ik sprong op. "MENTAAL OP EEN VREEMDE MANIER INGESTELD!" De hele klas keek me vreemd aan. Zayn lachtte om mijn uitbarsting. Ik ging verder met mijn verhaal. "Ik dacht dat er maar één soort sarcasme bestond, maar het kan kloppen dat er meerdere soorten van bestaan. Ik heb namelijk een intelligentie en kennis van nul." Kiana glimlachte. "Dat valt wel mee hoor." Zayn knikte instemmend. "Ik ken je nog niet zo lang, maar volgens mij heb jij meer brein dan die Pash-ups." "Push-ups." verbeterden Kiana en ik hem in koor. Hij glimlachte en haalde zijn schouders op. "Push-ups." herhaalde hij.

De laatste schoolbel ging. "Vrijheid!" riep ik en gooide mijn armen in de lucht. We verlieten het Frans lokaal. "Waar heb jij je kluisje?" vroeg Kiana. "Nummer 435. Jullie weten vast wel waar dat is." zei Zayn, en we knikten. "Welk nummer hebben jullie?" vroeg hij. "432. Dichtbij die van jou." zei Kiana. Zayn knikte en toen keken ze allebei mijn kant op. "Nummer 597. Oftewel, het welbekende 'vergeten' kluisje." Ik zuchtte toen ik weer aan mijn slot dacht, dat pas over 4 maanden gerepareerd zou worden. We waren aangekomen bij Kiana's & Zayn's kluisjes. "Zie ik jullie weer bij de ingang?" vroeg ik, en ze knikten.
Toen ik richting mijn kluisje liep botste ik tegen iemand op. Ik keek in twee diepblauwe ogen. Ik herkende zijn gezicht ergens van. "Euuhh... Jason, toch?" gokte ik hard op. Hij schudde glimlachend zijn hoofd. "Logan." Ik zakte door de grond. Wat een blunder. "Oh, ja, sorry, ik.. euh.." Mijn hoofd werd knalrood. "Ik ben Jane, hoi."