3 ~

Kiana P.O.V.
Eindelijk, de verlossende bel. Twintig minuten pauze lijkt niet veel, maar het is essentieel om een schooldag te overleven. Jane en ik waren zoals altijd de laatste die de klas verlieten. We liepen naar de aula, opzoek naar Louis. Hij zat verderop aan een tafeltje bij het raam. Naast hem zat een onbekende jongen. “He Lou, nog bedankt voor het helpen.” zei Jane toen we aanschoven. “Graag gedaan hoor.” antwoordde Louis. “Dit zijn Jane en Kiana.” zei hij tegen de jongen, die er trouwens behoorlijk knap uit zag. Hij had zwart haar, donkere ogen en een getinte huid. Hij keek zelfverzekerd uit zijn ogen. “Hey, ik ben Zayn. Ik kom bij jullie in de klas toch?” Hij klonk stoer. “Ja, klopt.” zei Jane met een overweldigende smile. Zij had waarschijnlijk ook de Push-ups achter Zayn jaloers zien kijken. De Push-ups waren de populaire meiden, tenminste, zo noemden Jane en ik ze. Ze hadden zo’n beetje elke dag een ander vriendje en droegen hun uniform zo sletterig mogelijk. Ik was een tijdje hun favo pispaaltje geweest tot Jane besloot me te helpen. Daar was ik haar nog steeds heel dankbaar voor. Ik zag aan Jane dat ze vastberaden was er alles aan te doen om te voorkomen dat Zayn in de handen van de Push-ups zou vallen. Ik glimlachte en zag Selena, de leider van de Push-ups, naar me kijken. Ik stak mijn tong naar haar uit. Jane volgde mijn voorbeeld en Louis en Zayn lachten. "Wie zijn dat?" vroeg Zayn. "De Push-ups." zei Jane. "We vertellen het je wel in de klas." riep ik naar hem, want de bel was gegaan en roepen was de enige manier om boven het lawaai uit te komen. De volgende les, de volgende marteling.