9.1 Justin Drew Bieber

Ik voel me een beetje opgelaten als ik met Ali aan mijn arm door de straten van Belfast slenter. Niet dat ik me schaam om met haar gezien te worden omdat ze niet goed genoeg zou zijn. Of ja, eigenlijk schaam ik me wel voor haar. Maar dat ligt meer aan dit moment. Misschien heeft ze toch iets meer van de wijn gedronken dan goed voor haar was. Aan de andere kant is het ontzettend hilarisch. Het vele gegiechel van Ali trekt constant vragende blikken aan. De mensen herkennnen me wel, maar ik geloof niet dat ze er veel om geven. Er lopen immers wel meer beroemdheden door de straten hier op dit moment.
Toch komen er na een tijdje drie meisjes van een jaar of zeventien op ons af. Tenminste, ze moeten zeker wel al wat ouder zijn anders zou ik niet weten wat ze zo laat nog op straat doen. Het is best koud hier en ik trek Ali wat dichter tegen mee aan. ´Oh my god. Ben jij echt Justin Bieber´, vraagt een van hen. ´Ehh ja´, knik ik. 'Sorry ik heb niet veel tijd. Ik moet iemand naar huis brengen'. 'Ooh kom op Justin. Voor je fans heb je altijd tijd'. Ali giechelt en op dit moment zou ik haar het liefste tegen haar arm stompen, maar dat lijkt me niet erg gepast. Wel knijp ik snel in haar zij en het enige wat ik daarmee veroorzaak is een kort gilletje een hoop gegiechel en wat vreemde blikken. 'Ben jij Ali Carter', vraagt een ander meisje nu aan haar. ‘Jup, that`s me’, antwoordt ze lachend. Ze lijkt het gegiechel een beetje te verdringen en doet nu weer redelijk normaal. Godzijdank. ‘Kom op Justin. Geef ze gewoon allemaal een handtekening en een foto. Dan gaan we daarna terug’. ‘Oké’. Het is niet zo dat ik het vervelend vind om mijn fans te zien en even tijd voor ze te nemen. Alleen niet met een aangeschoten Alisha aan mijn arm. Achteraf als haar hersenen weer helemaal honderd procent normaal functioneren zal ze zich ook wel doodschamen. Maargoed, eigen schuld. Ik heb het geprobeerd. Dus geef ik de meisjes alledrie een handtekening en maakt Ali een foto van ons. Vervolgens willen ze dan ook nog wel met Ali op de foto en haar handtekening. Als ze er dan toch is.

De volgende ochtend word ik alleen wakker in het reusachtige bed en vraag me af waar Ali gebleven is. Het eerste wat in me opkomt is dat ze zich na gisteravond toch weer schuldig is gaan voelen en terug naar New York gevlogen is. Daarom grijp ik meteen naar mijn Iphone en check of ik nieuwe berichten heb. Dit is niet het geval. Dus controleer ik de hele kamer op briefjes of iets dat erop wijst dat ze hier weggegaan is, maar ook daar kan ik niks vinden. Ik raak helemaal in paniek als ik ontdek dat haar tas met kleren niet meer in de kamer staat. Waar kan dat facking ding dan zijn? Als een bezetene begin ik overal te zoeken, maar kan de tas nergens vinden. Ze kan toch niet echt zomaar weggegaan zijn? Dat zou ze me nooit aandoen. Ik weet dat Mike heel belangrijk voor haar is, maar ik dacht dat ik dat ook was. Ze kan me dan toch op zijn minst een sms of whatsapp bericht sturen. Met mijn handen in mijn haar ga ik op het bed zitten. Ik moet me niet zo druk maken. Waarschijnlijk is ze gewoon even een rondje gaan lopen en is haar tas ergens waar ik hem niet kan vinden zodat ik er niet aan kan zitten. Niet dat ik dat zou doen. Haar twitter is stil en ze heeft niks meer gezegd over naar New York teruggaan. Haar laatste tweet is volkomen normaal. alicarter: enjoying Belfast with @justinbieber . Dan stuur haar zelf wel een bericht. Ali, waar zit je? Ik maak me zorgen om je x Justin

Sorry, had gister niet geschreven omdat ik een feestje had en in de middag gewoon beetje chillen en alles. Bijnaa vakantie. Eerst nog projectweek! Wie gaan er woensdag allemaal staken in Amsterdam? Ik wel xx