Your song - 13.1

Mei – 2012

De sneeuw was weer verdwenen en had plaats gemaakt voor zonnenstralen. De dikke jassen waren weer op geborgen en hadden plaats gemaakt voor dunnere vestjes en T-shirts zonder mouwen. De blaadjes hingen weer aan de bomen en de mensen kwamen weer op straat. Het was alsof de hele buurt herleefde na een lange winterslaap.
      “Wat gaan we doen vandaag?” de stem zorgde ervoor dat ze zich omdraaide en Stan vragend aan keek.
      “Sorry, wat zei je?” een rode blos verscheen op Olivia’s wangen. “Ik was niet echt aan het op letten” Stan grinnikte.
      “Wat we gaan doen vandaag?” hij kwam naast haar aan het raam staan en keek naar buiten. De kinderen liepen lachend over de straat heen en weer. Voetballen, krijtjes en ander speelgoed lag verspreid over de hele straat.
      “Ik heb geen idee”ze ging eens met haar hand door haar haren heen. Het was die dag exact vier maanden geleden dat ze Niall voor de laatste keer in levende lijven gezien had. Al vier lange maanden.
      “Is er iets?” Stan had zich een beetje omgedraaid en keek Olivia vragend aan. “Je weet dat je toch altijd alles tegen me kunt vertellen?” een glimlachje verscheen rond haar lippen waarna ze knikte.
      “Dat weet ik inderdaad” zonder het te vragen sloeg Stan zijn armen rond het meisje heen en trok haar tegen zijn borstkas aan. Olivia krulde haar armen rond zijn middel en sloot haar ogen. Stan was in de vier maanden dat ze Louis niet rond zich had, een goede vriend van haar geworden. Natuurlijk kende ze Stan al bijna haar hele leven, hij was de beste vriend van Louis en vroeger gingen ze vaak samen weg.
      “Dan is het goed” zijn kin ruste op haar hoofd en in stilte bleven ze zo staan. Olivia was heel erg blij dat haar band met Stan versterkt was, hij was een geweldige jongen. Iemand die er voor zorgde dat ze niet de hele tijd thuis bleef als ze niets wist te doen. Iemand die haar mee nam naar de meest geweldige plaatsen en een persoon die haar de rest liet vergeten. Zo’n vriend zou elk meisje moeten hebben, een soort grote broer maar dan nog beter. Olivia’s gedachten werden onderbroken toen een bekend geluidje door de kamer heen schalde. “Sorry, ik moet opnemen” Stans armen verlieten haar lichaam en viste een gsm uit zijn broekzak. “Met Stan” verontschuldigend keek hij Olivia even aan waarna hij de kamer door wandelde, iets wat hij altijd deed als hij belde. “Waarom?” een denkrimpel verscheen in zijn voorhoofd. “Natuurlijk begrijp ik je, maar je moet ook begrijpen dat ik niet altijd tijd heb” een zucht kwam tussen zijn lippen uit. “Natuurlijk wel” Olivia zette zich in één van de zetels, trok haar benen onder zich en volgde gefascineerd Stans bewegingen. “Ja, oké. Tot straks” Stan propte zijn gsm weer in zijn broekzak.
      “Wat is er?”
      “Het was mijn moeder, Michelle is ziek” Michelle was het kleinste zusje van Stan. Net zoals Louis had Stan enkel kleinere zusjes. Louis had vier kleinere zusjes en Stan had er zes. “En mijn moeder vindt niemand die op haar kan passen want zij moet gaan werken” hij plofte naast Olivia in de zetel. “Dus ik moet gaan oppassen”
      “Waarom kijk je nu zo geïrriteerd?” Olivia trok haar wenkbrauw op en draaide zich een beetje, zodat ze Stan aan kon kijken. “Michelle is toch een geweldig kind?”
      “Dat is omdat zij mijn zusje is,” met een brede grijns keek hij Olivia aan, “nee. Het is gewoon dat ik jou beloofd had dat we iets samen gingen doen vandaag en nu moet ik weg. Serieus, ik kan nooit beloftes na komen”
      “Dan heb ik medelijden met het meisje dat later je vrouw word” Stan grinnikte. “Maar je moet je geen zorgen maken om mij. Je zusje is ziek, dan is het toch normaal dat je naar haar gaat? Kom op, je zal er morgen ook nog wel zijn. Dan doe ik morgen wel iets met je. Hup, ga maar op Michelle passen” een glimlach speelde rond Olivia’s lippen.
      “Ben je zeker?”
      “Natuurlijk, wens haar veel beterschap van me toe”
      “Daar zal ze blij mee zijn. Echt waar ze is gek van je, elke keer als ik Michelle zie vraagt ze of we al een relatie hebben. En als ik dan nee zeg dan is ze boos” weer grinnikte Stan. “Echt, ze zou het geweldig vinden om jouw als schoonzus te hebben”
      “Dat neem ik dan maar als een compliment op. Oh trouwens, morgen zien we elkaar toch sowieso”
      “Hoe bedoel je?”
      “Ben je het dan al vergeten?”
      “Wat ben ik vergeten?”
      “Het concert?” na drie seconde werden Stans ogen groot, dat was hij dus inderdaad vergeten. “Weet je toch? Louis heeft het je nog zo vaak gezegd dat je die datum niet mag vergeten want hij wilt je terug zien”
      “Gelukkig heb ik jou nog om me daar aan te herinneren. Maar nu moet ik weg, Michelle wacht op me. Ik pik je morgen tegen zeven uur op, deal?”
      “Deal” Olivia stond recht en drukte een kus op Stans wang. “Tot morgen”

Willen jullie me even helpen? Gewoon door op deze poll te stemmen. De vraag is simpel: "Leukste naam voor een 'Girlband'?" Daar zouden jullie me een groot plezier mee doen! (Het is in jullie 'voordeel' dat jullie 't in vullen ^^ )