O16

Liam POV
Ik wist dat het fout zat toen ik terug het lokaal in kwam lopen en ik zag Harry's gezicht, maar het kon me eigenlijk allemaal niet meer zoveel schelen ik was blij, en daar ging het om! "Zozo waar was dat voor nodig" zei de leraar toen we terug kwamen. "Ik voelde met niet zo lekker meneer sorry het was niet mijn bedoeling om uw les te verstoren." Zei May terug. Het was eigenlijk wel de waarheid maar ook een leugen. "En Liam waarom ging jij mee." " Nou ja mag ik geen vrienden helpen, lekkere school hier." Ik was een beetje beledigd maar ik reageerde wel iets te vel. Ik was mezelf gewoon niet meer. Ik weet niet wat ik heb, ik voel me goed, maar ook totaal niet. Was dit nou liefde, ik hoop het niet. Mensen zeiden altijd dat verliefdheid fijn was. Nou dit vond ik niet bepaald fijn te noemen. De bel ging eindelijk het was pauze, naar een lang blokuur scheikunde was het pauze. "Kom is mee." Zei ik tegen May. "Huh waarom?" Vroeg May verbaasd. "Dat zul je nog wle zien, vertrouw me maar gewoon."We leipen een stuk dieper de school in naar een oud lokaal, wat niet meer in gebruik was. En deed de deur open. "Wat mooi is het hier." Zei May verrast, die natuurlijk dacht waarom neemt die me mee naar zo'n oud lokaaltje. We gingen zitten, en praatte een tijdje. Steeds gingen we iets dichter bij elkaar zitten, tot dat niet meer kon. En toen kuste we elkaar. De bel ging jammer, ik had hier nog heel lang kunnen blijven zitten. Ik had de komende 2 lesuren gene les meer samen met May jammer genoeg. "In de pauze hier terug?" Vroeg ik maar. "Tuurlijk ik kan niet wachten" Antwoordde May terug. Dit is de beste dag van me leven!