Proloog
Elke seconde of elke minuut, het maakt niet uit waneer,
elke keer in mijn hart voel ik de angst keer op keer.
Vroeger was het wel anders toen wist ik wat voor pad ik ging,
maar nu ben ik niet meer zo zeker, ik ben bang voor elk ding.
Ik probeer me wanhopig te sterken,
maar ik kan het maar niet uit mijn hart wegwerken.
Het heeft geen baat,
want daarvoor is het al te laat.
Het trekt aan me, het is overal om me heen,
het versteend me... ik voel me zo alleen...
Reageer (5)
Tijd voor deel 2
Shocking!
1 decennium geledenWow
mooi
1 decennium geleden*Horrorgil*
1 decennium geledenwow
1 decennium geledenheb je dat zelf geschreven?
1 decennium geledenZieligheid heerst.
Snel verder!