6. Het verhaal

Na een paar minuten hoor ik een auto stoppen. Al snel daarna hoor ik Su binnen komen.
"Waar is Piper?" hoor ik Su bezorgd vragen. Waarschijnlijk wijst een jongen haar de weg, want al snel na die vraag komt ze binnen.
"Wat is er gebeurd? Waarom heb je verband om je hoofd? Wat doe je hier?" vraagt Su bezorgd.
"Ik heb geen idee wat er is gebeurd. Ik heb geen idee waarom ik verband om mijn hoofd heb en ik heb geen idee wat ik hier doe." zeg ik waarna ik haar afwachtend aankijk.
Er verschijnt een glimlach op Su haar gezicht. En al snel ligt ze helemaal dubbel van het lachen. Ik kijk haar een beetje verbaasd aan. Net zoals de drie mensen.
"Sorry. Maar wat is er zo lachwekkend?" vraagt de oudst uitziende jongen een beetje boos en geshockeerd.
"Gewoon hoe ze keek. Ook gewoon deze hele situatie." zegt Su nog helemaal lachend.
"Je vriendin ligt in het verband. Ze weet helemaal niet wat er gebeurd is. En jij vindt dat grappig?" zegt de vrouw helemaal verbaasd.
"Ja. Is het zo schokkend?" zegt Su nu helemaal verbaasd.
Dat vind ik dan weer grappig. Ik schiet in de lach. Maar door de pijn die daardoor komt moet ik ook huilen. Dus huilend lach ik. Waardoor iedereen mij helemaal geschokt aankijkt.
"Gaat het wel?" vraagt Su nu op slag bezorgd. Waardoor ik nog harder moet lachen, wat nog meer pijn doet. Dus ik ga ook nog harder huilen.
Ik heb door dat dit niet heel erg handig is en doe dus een poging om rustig te worden. Maar dat lukt niet helemaal.
Als ik op slag mijn mond hou, moet de jongst uitziende jongen moeite doen om niet in lachen uit te barsten.
"Oké. Nu we weer allemaal redelijk rustig zijn. Wil ik graag weten wat er nou gebeurd is." zegt Su op een redelijk dwingende toon.
"Ik heb Piper gevonden tegen een boom. Er lag een fiets naast haar dus ik denk dat ze van haar fiets gevallen is. Ze lag er bewusteloos. Ze kwam weer bij, wij namen haar mee naar hier om haar te verzorgen. Toen ik haar naar binnen wou dragen raakte ze weer bewusteloos. Ze werd week wakker en wist niks meer. Nu zitten we hier." zegt de jongst uitziende jongen snel, waardoor ik het bijna niet kan volgen.
Su haar gezicht betrekt een beetje. Waarna ze heel erg bezorgd gaat kijken.
"Oké. Nu rustig en duidelijker. En het hele verhaal. Niet de samenvatting." zegt Su een beetje zuur.
De jongst uitziende jongen kijkt haar een beetje verdwaasd aan. Maar begint zijn verhaal toch opnieuw en uitgebreider en langzamer deze keer.
Als hij klaar is met vertellen kijk ik hem verbaasd aan. Ook Su kijkt hem verbaasd aan.
Hoe kan ik dat nou allemaal vergeten zijn? Hoe kan dan nou allemaal gebeurd zijn?
Na een paar seconden kijkt ook Su mij aan. Su kijkt mij aan, met dezelfde vragen in haar ogen.
Dit had ik niet zien aankomen. Hoe kan ik Su dit uitleggen, als ik zelf niet eens weet hoe dit komt.
"Oké. Is het dan misschien slim om Piper naar het ziekenhuis te brengen?" zegt Su nog steeds verbaasd, maar ook bezorgd. Jacob, Sam en Emily zoals ze blijken te heten kijken mij bezorgd aan.
"Misschien is het slimmer om een dokter hier te laten komen." zegt Emily bezorgd. Waarna ze bijna smekend naar Sam kijkt. Hij kijkt eerst boos terug, maar als ook Jacob hem smekend aan gaat kijken, knikt hij snel. Jacob en Emily slaken een zucht.
Wat daar net gebeurde volgde ik niet helemaal. Maar volgens mij gaat er een dokter komen.
"Ik bel de dokter wel." zegt Jacob redelijk vrolijk. Hij loopt de kamer uit en even later horen we hem met iemand praten.
Na een paar minuten komt Jacob de kamer weer in.
"De dokter komt zo." zegt Jacob met een glimlach op zijn gezicht.
Ik zie dat Su Jacob eens goed bekijkt. Su knikt even waarderende. Als ze weer naar mij kijkt ziet ze dat ik haar had zien kijken. Ze kijkt snel naar de grond.
Ik weet dat ze eigenlijk alleen keek naar hoe hij eruit ziet en dat ze Jacob niet direct leuk vindt. Ik ga er dus niks achter zoeken.
Op een gegeven moment wordt er op de deur geklopt.