Vechten? - 69

Drie maanden later hadden we echter nog steeds niets gehoord van de vuurheer. Geen dreigementen, geen schepen in de buurt, geen brieven… Het was angstaanjagend rustig.
“Lizzie, wat zou hij van plan zijn?”, vroeg Yue angstig.
“Ik heb er geen idee van”, zei ik eerlijk. “Ik had al veel eerder een aanval verwacht. Het voordeel is natuurlijk dat de mannen beter getraind zijn, maar hoe langer de aanval uitblijft, hoe groter de kans op een grote vloot. De vuurheer deinst voor niets terug.”
“Denk je dat ze de gevangenen iets gaan aandoen?”, vroeg Yue zacht.
“Ik denk het niet”, aarzelde ik. “En anders zouden ze het eerst laten weten, als dreigement gebruiken. Maar ze zouden het niet zomaar doen.”
“Ik hoop het maar”, zuchtte Yue. De sfeer in de stam was gespannen sinds ik die brief heb gekregen. Niemand was er gerust in. Ik begreep er niets van. Waar bleven ze nu?

Een week later kwam een wachter ons melden dat er een schip van de vuurnatie in zicht was.
“Hoeveel?”, vroeg ik meteen.
“Eén, mevrouw”, zei hij. Ik glimlachte even om dat ‘mevrouw’. Niemand in de stam werd zo aangesproken, het werd gezien als een eretitel. Enkel Diana werd ook af en toe zo aangesproken, als zuster van prinses Yue en vrouw van generaal Thomatio, sinds Yue hem die titel had gegeven. Het was ongebruikelijk om een leger te hebben in de waterstam, en als er moest gevochten worden nam de prins de leiding. Maar aangezien Sokka nog steeds gevangen was dacht Yue dat het verstandig zou zijn een andere leider aan te duiden.
Ik concentreerde me op het schip. Het was er inderdaad maar een.
“Haal generaal Thomatio”, beval Yue kalm. Ze keek vragend naar mij.
“Voor zover ik kan merken is het er maar een, maximaal drie. Die kunnen we zonder problemen aan.”
“Oké”, stemde Yue in. Het duurde niet lang voor Thomatio verscheen.
“Er is een schip van de vuurnatie op komst, roep dertig man samen maar laat hen naderen tot op de kust. Ik verwacht niet veel problemen.” Thomatio knikte en vertrok. Niet veel later liep ik zelf naar de kust. Thomatio stond er te wachten met dertig personen, in groepjes van drie. Zelf zou hij bij mij blijven als het tot een gevecht kwam.