Hoofdstuk 2

‘En dan nu dames en heren hebben we een onverwachte overhoring!’ zegt Mevrouw van der Kou en glimlacht naar de boze gezichten.
‘dit is toch niet meer normaal’ roept een meisje dat helemaal achterin zit.
‘inderdaad , Mevrouw van der Kou kunt u niet één keer het overslaan’. roept Kevin (de brutaalste jongen van de klas).
‘Nee Kevin dat doe ik zeker niet , ik zou maar goed je best doen,want jij staat gemiddeld een 2.1 voor dit vak ’ zegt Mevrouw van der Kou.
Heel de klas ligt op de grond van het lachen !
Als het weer stil is deelt Mevrouw van der Kou de blaadjes uit.
Als ik het blaadje voor me krijg begin ik meteen met schrijven.
‘Wat een makkie’ denkt ik als ze klaar is .
Ik draai me even om naar de klas en glimlach als ze Kevin met zijn boze gezicht naar buiten ziet staren.
Hij is echt zo’n jongen die alleen maar stoer wilt doen.
Maar als je alleen met hem bent is hij heel lief,
Hij heeft het niet zo goed thuis , zijn ouders zijn net een maand gescheiden .
En daar heeft Kevin het heel moeilijk mee .

Als de les voorbij is gaan Anna en Roos in de pauze buiten zitten op een bankje.
Een kwartier lang zegt niemand iets maar dan begint Roos opeens te huilen.
‘Hé lief Roosje wat is er aan de hand?’
Ik begin nu nog harder te huilen.
Anna slaat een arm om haar heen en zo blijven ze zitten tot de pauze voorbij is.