0.1 Eve.

NOOOOO, 10 over 8. Komop Eve, je kunt niet weeér te laat komen. Gauw spring ik uit bed en ren naar de badkamer. Douchen word 'm niet meer. Vroeger had mama me allang wakker gemaakt, en had ze naar me lachend naar me geroepen 'komop eve, luilak je moet naar schooool'. Maar helaas kan dat nu niet meer. Een vader heb ik ook niet, die heeft mam laten zitten toen ik 10 maandjes was, de loser. Mama heeft al bijna 17 jaar voor me gezorgd, maar waarom word ze dan aangereden? Ik heb nooit kunnen begrijpen waarom iedereen te hard rijdt in het verkeer. Maargoed, nu ben ik alleen en heb ik de zaakjes aardig voor elkaar, alleen een wekker kopen. Natuurlijk mis ik mama, elke dag, elke seconde. Ik heb een appartement op de hoek van een flatgebouw, een beetje eenzaam is het wel, maar Liv komt toch regelmatig logheren. Liv is al zolang m'n beste vriendinnetje. Ze staat altijd voor me klaar. Ik hoef haar maar te bellen of ze staat voor de deur met een dvdtje, en haar slaapzak. Ik grinnik, Liv spoort niet helemaal. Ik schrik op uit m'n gedachten als ik m'n blackberry hoor afgaan. Ik besef dat ik nu toch al te laat ga komen op school, dus besluit ik het maar rustig aan te doen. SMS van Liv.
yo peeeps, ik blijf thuis vandaag, ben ziek ^^ xL Ziek? dat zal wel, gewoon niet geleerd voor wiskunde vandaag. Gauw poets ik m'n tanden en doe mijn blonde lange haren in een slordige vlecht, nog een beetje mascara, klaaaar! Oke, nu gauw naar school, anders moet ik dat proefwerk na schooltijd nog inhalen. Ik trek de deur achter me dicht, en ga opweg.