Foto bij 91- Gifts part 2

Ik krijg nog steeds geen mails van Q, maar ik los het op met PBs, gaat ook.

Jake wees naar Jasper en sacha die rondjes leken te kopen, behalve dan dat ook zij in gevechtspose stonden. Handen als klauwen, tanden ontbloot, erg geconcentreerd.
‘Misschien zouden we beter onze mond houden.’ Zei Lilly, vooral tegen Shay die aan haar vinger hing. Ze leken heel geconcentreerd de aanval van de andere te proberen voorspellen, want buiten rondjes draaien deden ze niet veel.
‘Kom op Sacha! Maak hem in!’ schreeuwde Shay plots. Sacha keek een honderdste van een seconde weg, en daar maakte Jasper gebruik van. Meteen sprong Sacha over hem heen. Hij probeerde –net als shay daarnet- om Jaspers enkel beet te grijpen. Nu pas merkte Lilly Alice op, die een paar meter verder even geconcentreerd voor haar uitkeek. Ze probeerde de toekomst te voorspellen. Lilly liet zichzelf toe om even te spieken. Het leek wel een draaikolk daarbinnen. Jasper die won, en Sacha in de lucht hield, Sacha die op Jasper zat met zijn benen naar achter getrokken, Jasper die Sacha tegen de grond gedrukt hield, Sacha die met zijn kleine handjes Jaspers hoofd op de grond duwde… elke zoveel duizendste van een seconde veranderde het. Alice fronste haar voorhoofd. ik merkte nu pas op dat zij niet al de beelden zag, de ene keer zag ze jasper, de andere keer niet, de keren dat hij verloor, kon ze hem niet zien. Ik had mijn gave blijkbaar gebruikt.
‘Ben ik welkom?’ vroeg Leah zacht toen ze naast Leah ging zitten, met Remy op haar schoot. Die leek niet geïnteresseerd in het gevecht, hij was aan het lezen, in een boek van 300 bladzijden. Dat was iets waar Lilly nog niet overheen kon. Remy kon het perfect aan om boeken te lezen die niet in zijn handjes pasten. Soms moest Leah de boeken vasthouden voor hem, zoals toen hij een boek van 1000 pagina’s had gelezen, gisteren. Alice knikte opgelucht.
‘ik krijg hoofdpijn van hen, omdat het de hele tijd veranderd, en omdat ik Sacha niet zie. Ze zijn aan elkaar gewaagd,’ zei alice.
‘ze hebben beiden een heel goeie theorie in hun hoofd zitten.’ Mompelde Edward van achter ons. ‘Hun gaven beginnen uit te komen, later dan Nessie, omdat het geen gaven zijn die echt iets te doen hebben met dingen tonen of gedachten.’ Merkte Carlisle op. Lilly knikte en keek toe hoe Jasper en Sacha elkaar probeerden uit te schakelen, op dezelfde manier; nadenken en techniek. Sacha zou meteen gewonnen zijn tegen Em, maar Shay zou een harde noot te kraken hebben aan hem. Logica kon altijd winnen, zeker tegen brute spierkracht, maar brute spierkracht was niet altijd beter dan logica.
Uiteindelijk gaf Jasper zich lachend gewonnen aan Sacha die –uit woede, omdat Jasper niet meer wou vechten met hem- op zijn schouders kroop en aan zijn haar begon te trekken. Alice lachte.
‘zolang hij het niet uittrekt, vind ik het niet erg.’ Zei ze op haar engelentoontje.
‘Je mag me niet laten winnen, ik wil winnen omdat ik beter ben.’ Zei sacha koppig, en met elk woord gaf hij Jasper een klop op zijn hoofd. Iets waar emmett mee kon lachen, tot Shay sacha’s voorbeeld overnam en op Ems schouders kroop, alleen sloeg hij harder.
'Ze brengen vreugde.' hoorde ik Leah zeggen terwijl ze geïnteresseerd keek hoe Remy zijn boek las. ik keek glimlachend toe... dat ik nu al schoonmoeder was van mensen die ouder waren dan mij, of net een jaar jonger was pas echt iets waar ik nog aan moest wennen. Moeder, schoonmoeder, en ik was nog niet eens meerderjarig. Wat zouden mensen daarvan zeggen, stel je eens voor dat ik nog op school gezeten zou hebben (in plaats van Aro-privé-onderwijs in mijn eerste 12 levensjaartjes) hoe zouden die dan gereageerd hebben? Ik wilde het liever niet weten. Leliël kwam op haar tenen aangeslopen, plots keek Edward op. Hij draaide zich naar de andere groep op, zijn ogen gefixeerd op Jacob.
‘Eigenlijk hebben wij nog iets op te klaren, Hond. Voor alle keren dat we dat niet gedaan hebben. Voor al die keren dat ik je wilde slaan, neem ik nu genoegdoening.’ Zei hij boos, maar hij had een vreemde glans in zijn ogen, iets wat ik nooit met Edward zou associëren.
‘Kom maar op.’ Zei Jacob, even boos met diezelfde glans in zijn ogen. Emmett en Jasper vlogen meteen op Edward af, terwijl Embry, Quil, Seth en Leah Jake probeerden tegen te houden. Ik wist niet hoe dit plots gebeurde. Gewoon, zonder aanleiding. Alsof oude vetes weer opgehaald werden, uit het niets.

Reageer (6)

  • IHaveNoLife

    ‘Ben ik welkom?’ vroeg Leah zacht toen ze naast Leah ging zitten, ik snap dit niet xDxDxDxDxD

    1 decennium geleden
  • Altaria

    wtf wat zal nessie ervan zeggen??? snel verder I love your story

    1 decennium geleden
  • Smesty

    Hu? waarom gaan ze nou weer vechten?:8
    love it!!
    snel verder!!
    X.

    1 decennium geleden
  • katl1

    Wat bezield hen?
    Trouwens, geen van de twee mag de ander overwinne
    Want papa Edward wil gelukkige Nessie dus moet die haar beste vriend Jake met rust laten
    En ingeprinte Jake wil gelukkige Nessie dus moet die haar papa met rust laten
    Nou ja, snel verder!!!

    1 decennium geleden
  • harryisnietecht

    VECHTEN!

    1 decennium geleden

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen