Foto bij 02.

Als ik voor mijn gevoel best wel diep het bos in ben gelopen ga ik tegen een boom aan zitten. Ik kijk omhoog, maar zoals ik al had verwacht is het bos zo dicht dat ik de lucht niet kan zien. Als ik iets in de boom tegenover mij hoor ritselen, kijk ik naar waar ik denk dat het geluid vandaan komt. Ik zie een eekhoorn zitten. Ik lach en sluit heel even mijn ogen. Ik word altijd rustig als ik in de natuur zit. En dan vooral als er ook nog eens beesten zijn. Ik denk aan vroeger, toen ik altijd met mijn moeder, vader en onze hond Skipper, een witte Golden Retriever, ging wandelen. Ik hield zo van die wandel tochten. Maar toen werd mijn moeder ziek en…
Ik schrik op uit mijn gedachten als ik voetstappen hoor en iemand hoor lachen. Ik kijk richting het geluid en hoor dat de voetstappen steeds dichter bij komen, maar ik zie nog geen mensen. Ik sta zo stil mogelijk op om snel weg te gaan, maar dan komen er drie jongens uit de bosjes. Ik draai me om en wil weglopen als er een zegt:”Hey, ben je verdwaald?” Ik draai me om en zie drie gespierde jongens staan met alleen een afgeknipte spijkerbroek aan. Mijn ogen gaan naar hun gezichten, maar ik ontwijk de ogen. Ik zeg:” Waarom zou ik verdwaald zijn?” Een van de jongens zegt:” Sorry, zo bedoelden we het niet. Maar volgens mij ben je nieuw hier en dan ken je het bos nog niet zo goed. Dus we bedoelden het alleen maar goed.” “Nou, aardig dat jullie zo bezorgd waren. Maar ik verdwaal niet zo snel.” Zeg ik en draai me om.
Een andere jongen zegt:”Misschien zijn we een beetje op de verkeerde manier begonnen, ik ben Jacob en dit zijn Quil en Embry.” Ik kijk hem aan zonder recht in zijn ogen te kijken en zeg:”Ik ben Lisa.” Draai me om en loop weg.

Reageer (1)


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen