12,

‘Dit is echt gekke werk’ zei Steven. We waren nu inmiddels veel dieper het bos in gegaan. ‘Je wilt niet weten hoeveel slangendragers er in dit gebied rondlopen. En al helemaal in die schuilplaats’. ‘Het kan me niets interesseren’ zei ik. ‘We moeten Virgo bevrijden’. Langzamerhand werd het steeds donkerder. ‘We zullen er ongeveer over een kwartier zijn’. Heel de rit bleef Steven tegen me praten, maar ik was er niet met mijn gedachte bij. We moesten ervoor zorgen dat Virgo vrij kwam. ‘Stop’ zei Steven. Ik stopte acuut. ‘We zijn er’ zei Steven. Kippenvel schoot gelijk over mijn hele lichaam. Over een paar minuten zou ik oog in oog staan met tientallen slagendragers. Misschien zelfs wel meer. Steven maakte zich klaar voor de strijd. Hij stopte verschillende wapens in zijn riem. Ik keek of ik genoeg pijlen bij me had en spande mijn boog aan. ‘Klaar?’ vroeg Steven. ‘Helemaal’ antwoordde ik.

‘Oké, wat kruipt er op mijn rug?’ vroeg Robijn. ‘Robijn, niet bewegen. Rustig stil staan’ zei Rose. ‘Rose, WAT IS HET !!!!!’ ‘Gewoon een klein spinnetje’ Joost en ik kwamen niet meer bij van het lachen. Op Robijn’s schouder zat een dikke vogelspin. Aangezien Rose zelf ook bang was voor spinnen kon dit nog wel is leuk worden. ‘ROSE, HAAL HET ERAF’ ‘IK DURF NIET’ jammerde Rose. Ik besloot om ze uit hun leidde te verlossen. Ik stond op en pakte de spin van Robijn’s schouder. ‘Dank je Jason’ zei Robijn. ‘Oké, waar zijn we nu?’ vroeg Rose. ‘We zijn nu bij de kust van Mexico’ zei Joost. ‘Waar gaan we nu heen’ vroeg Robijn. ‘Ik denk dat we hier maar een tijdje moeten blijven. We weten geen van vieren waar ze zijn. Dus het heeft geen zin om nog verder te zoeken’. ‘Laten we dan maar hopen dat ze deze richting op komen. Als ze slim zijn blijven ze in de buurt van Mexico’.

‘3, 2, 1, Ga!’ We slopen allebei voorzichtig naar de ingang van de grot. Er was nog niemand te zien. Voor de zekerheid veranderde ik nog niet. We slopen de grot in. De grot was verlicht met verschillende fakkels. We waren tot nu toe nog geen slangendragers tegen gekomen. Aan het eind van grot was licht te zien. Het licht werd steeds groter. Uiteindelijk kwamen we in een grote ruimte aan. Daar liepen veel slangendragers rond. Vooral veel slagers. Gelukkig liepen er geen magiërs, al waren die er ongetwijfeld ergens. We keken om ons heen. We verscholen ons achter een kast. Helemaal achter in de ruimte ging een grote wereld kaart. De namen Sagittarius, Virgo en Gemini waren opgeschreven op papier en in Mexico geplakt. ‘Gemini?’ fluisterde ik zacht. ‘Dat is de tweeling. Die moeten dus ook in Mexico rondlopen’. ‘Kijk daar is een ingang naar een andere ruimte’ zei ik en ik wees naar de opening in de muur aan de oostkant van de grot. ‘Maar daar is er ook een’ zei Steven en hij wees naar de opening in de westkant van het gebouw. ‘We moeten opsplitsen’ zei Steven. ‘Jij gaat naar de oostkant en ik ga naar de westkant. Alleen kun je je beter verstoppen dan met z’n tweeën’. ‘Oké’ zei ik. ‘Over een half uur spreken we hier weer af’. We slopen achter de kast vandaan. Ik ging richting het oosten. Onderweg naar de opening verschool ik achter verschillende meubels. Uiteindelijk kwam ik bij de opening aan. Ik glipte snel naar binnen.

Het was weer een lange gang. Aan de zijkanten waren allemaal cellen. De meeste cellen waren leeg. Ik liep verder de gang in. Helemaal achterin was een cel bezet. Er zat een man in van ongeveer de leeftijd van Jason en Joost. De man keek mij aan, en ik keek de man aan. ‘Wie bent u?’ vroeg ik. ‘Een gevangene van de slangendragers’ antwoordde hij. Ik pakte een pijl uit mijn pijlenkoker en maakte daarmee het slot open. ‘Dank je’ zei de man. Hij keek aandachtig naar mijn pijl. ‘Waarom ben jij hier?’ vroeg hij uiteindelijk. ‘Een vriendin van me is gevangen genomen en ik ben hier samen met iemand om haar te bevrijden. ‘Hoe heet je?’ vroeg de man. ‘Kevin’ antwoordde ik meteen. ‘Hoe heet je echt?’ vroeg de man. Ik twijfelde maar zei daarna ‘Sagittarius’. ‘Dat dacht ik al’ zei de man. ‘Mijn naam is Robert. Ik ben de beschermer van Gemini. We zijn samen gevangen genomen door de slangendragers. Ze hebben Gemini ergens anders heen gebracht’. ‘En waar is de tweede beschermer van Gemini?’ vroeg ik. ‘Ik zal het je allemaal vertellen’ zei Robert. ‘Maar laten we eerst zorgen dat we hier wegkomen. Voor je het weer komen de slangendragers erachter dat ik ben ontsnapt’. Hij pakte de pijl waarmee ik hem bevrijd had en liep naar de cel tegen over de cel waar hij gevangen had gezeten. Hij maakte hem open en liep naar binnen. Even laten kwam hij terug met verschillende wapens die hij in zijn riem stak. ‘Zo we kunnen gaan’.

We liepen de gang uit. We kwamen nu in een andere ruimte. Hier waren geen slangendragers te bekennen. ‘Weet je waar Gemini zit?’ vroeg ik. ‘Ik heb wel een vermoedde’ zei Robert. Precies op dat zelfde moment kwam Steven aangerend. ‘Wie is dat?’ vroeg hij aan mij. ‘Dat is Robert. Hij is de beschermer van Gemini’. ‘Dat meen je niet!’ zei Steven. ‘Mijn naam is Steven. Ik ben een magiër van de ecliptianen’. ‘Aangenaam’ zei Robert. ‘Oké’ zei ik. ‘Ben je iets tegen gekomen?’ ‘Nee’ antwoordde Steven. ‘Ik denk dat we door die ingang moeten’ zei Robert en hij wees richting het noorden waar een opening te zien was. We renden met z’n drieën naar binnen.

We kwamen uit in een andere ruimte. In het midden van de ruimte stond 1 grote cel. In de cel zat een meisje op de grond met haar armen om haar knieën. Het was Virgo! ‘Virgo!’ riep ik. Virgo keek op en sprong gelijk omhoog. ‘Sagi!’ riep ze. ‘Is dat Virgo?’ vroeg Robert. ‘Ja, dat was dus mijn vriendin waar ik het over had’. We rende naar de cel toe en maakte hem open. Virgo sprong gelijk in mijn armen. Het was fijn om haar weer terug te hebben. ‘Welkom terug’ zei ik. ‘Daar is nog een ingang’ zei Robert. Hij liep naar binnen.
We liepen hem achterna. Ook hier stond weer een grote cel in het midden van de kamer. In de cel zat een blonde jongen met gif groene ogen. Hij had twee tekens op zijn hand staan. Dit moest Gemini zijn. ‘Gemini!’ riep Robert veel te hard. De jongen kwam gelijk omhoog. We maakten het slot open. ‘Wat ben ik blij dat ik je zie!’ zei Gemini. ‘Wie zijn dit?’ vroeg hij. ‘Ik ben Sagittarius en dat is Virgo’ zei ik. ‘Jullie zijn dus de sterrenbeelden waar ik opzoek naar was!’ zei Gemini. Hij kwam gelijk naar ons toe gerend. Maar op dat moment ging er een alarm af. We keken allemaal angstig om ons heen.

Er was nog geen seconde voorbij of we waren omsingeld door tientallen slagers.