2.
Na een tijdje rijden zijn we bij Heather's huis. Ik klik mijn gordel los en doe de deur open. Als ik uitstap sluit ik even genietend mijn ogen door de frisse buitenlucht. "Kom je nog of blijf je staan daar?", hoor ik een warme stem zeggen bij mijn oor. Ik ril even en knik. Snel loop ik door naar de voordeur. Ik word vrolijk ontvangen door mijn tante. "Schatje, hoe is het er nou mee?", vraagt ze terwijl ze me een knuffel geeft. Ik zeg dat het goed met me gaat, en loop naar Heather. "Zullen we naar mijn kamer gaan?", zegt ze dan. Ik knik. "Ooh wacht, ik kan Louis niet alleen laten." Ze loopt weg, en komt dan terug met Louis. Ik moet toegeven, hij is best knap. Ik schud de gedachte snel van me af, als Heather mij mee trekt.
Het was gezellig met Louis erbij. We hadden afgesproken dat ik morgen de jongens ontmoette. Ik was best zenuwachtig. Stel je voor dat ze me niet leuk vinden. Heather stelde me gerust dat ze me vast en zeker leuk vinden. Ze zei zelfs dat toen Louis wegging, hij zei dat ik best leuk ben. Ik moet er maar het beste van maken denk ik. Toen het ook tijd was voor mij om weg te gaan, gaf ik Heather een knuffel. Ik pakte snel nog mijn tas, en zei daarna mijn oom en tante gedag. Eenmaal in de auto vroeg mijn moeder: "En, was het een beetje leuk?" Ik knikte hevig. Het is zo fijn om weer hier te zijn. Ik pakte mijn ipod erbij, en deed de oordopjes in mijn oren.
If you ever leave me baby,
Leave some morphine at my door
‘Cause it would take a whole lot of medication
To realize what we used to have,
We don’t have it anymore.
There’s no religion that could save me
No matter how long my knees are on the floor
So keep in mind all the sacrifices I’m makin’
Will keep you by my side
Will keep you from walkin’ out the door.
Ik keek uit het raam naar het voorbij rijdende verkeer. Ik was best moe. Ik sloot mijn ogen, en viel in een rustige slaap.
Er zijn nog geen reacties.