1. Found her.

"eindelijk eindelijk eindelijk!" gilde ik nadat ik mijn hotelkamer deur achter me dicht had getrokken. Eindelijk, na heel lang zoeken had ik een spoor van mijn biologische zusje ontdekt. Ze woonde niet meer in Engeland, daar was ik al een poosje achter. Ze was naar Amerika gegaan en ik wist nu zelfs in welk dorpje ze woonde. Van mijn ouders echter, had ik nog niks gehoord, gezien of überhaupt vernomen.
Ik schoot een elastiekje dat ik op de grond vond tegen het raam. Ik wilde er nu al heen, naar dat kleine, afgelegen plaatsje. Dat plaatsje waar ik nog nooit van gehoord had, waar mijn zusje waarschijnlijk woonde. Dat kleine Forks.
Maar dat ging niet. Het was 10 uur, ik had me net uitgecheckt uit het hotel. Morgen gingen de metro's, treinen en taxi's pas weer rijden. Ik moest mijn geduld ophouden tot morgen, en maar zo snel mogelijk gaan slapen. Ik trok een wenkbrauw op, alsof ik nu zou kunnen slapen! Ik besloot naar het internetcafé om de hoek te gaan om mijn mail te checken en mijn status te updaten. Ik ging mijn zusje vinden! Fluitend liep ik mijn hotelkamer weer uit. Ik draaide de deur op slot en stapte de lift in hij piepte en kraakte, ik had een gespaard, maar heel veel geld had ik nou ook weer niet voor deze zoekreis. Ik huppelde bijna. Nee, dat was het niet. Ik zweefde gewoon zo'n beetje. Ik pikte een computer uit en ging erachter zitten. Ik opende Facebook en logde in. "i'm close to you little sis, i'm gonna find you<3" schreef ik. Ik klikte een neus tabblad aan en keek mijn mail even door. Allemaal spam. Ik zag dat ik een mailtje van mijn kleine pleegbroertje had.
'Hoi Verona!
Ik mis je heel erg hoor! Je bent al heel lang weg, je zei dat je terug zou komen, doe je dat ook? Ik ben nu al 10 jaar, ik heb al 2 jaar niet meer gezien.  Ik vind het heel erg dat je er niet meer bent! Het spijt me zo dat ik gekomen ben! Papa en mama zijn heel lief voor me hoor, ja, zo noem ik ze, papa en mama. Zo beschouw ik ze ook. Ze willen nu nog het beste voor me. Ik weet dat ook ik vast weg moet als ik 18 ben, maar ik ben al blij dat ij hier mag blijven. Nu heb ik aandacht, moederliefde. Ik hoop dat jij ook heel veel vrienden hebt, en misschien zelfs wel een nieuwe moeder, ben je nog wel in Londen, ik zie je nooit lopen, zelfs niet over de tower bridge, waar je vroeger zo vaak was weet je nog dat we altijd samen naar het water keken, en naar de boten vol met fotograferende toeristen? Dat mis ik wel hoor! Natuurlijk heb ik wel vriendjes om mee te spelen,  maar dat was iets van ons, alleen wij lachen naar de camera's van de mensen op de boten, al zien ze ons waarschijnlijk niet.'
Tot heel snel! Xxx je kleine broertje Tommie.
Ik voelde hoe een traan over mijn wang gleed. Kleine Tommie. Ook al zorgde hij ervoor dat ik uit huis werd gezet, hij was het liefste pleegbroertje ooit! Ik miste hem ook, met zijn happy face. Ik staarde naar het beeldscherm en droogde mijn tranen. Ik zou mijn zusje opzoeken en dan weer naar mijn lieve pleegbroertje gaan, of hem hierheen halen, dan zou ik met hem samen gaan wonen, want een vriend zat er naar mijn gevoel niet meer in, daar was ik al te lang naar opzoek geweest. Niet voor iedereen is er een ander, niet voor ieder potje is er een ander dekseltje.

"Omg, Alice, what did you say?" I waker her. "someone is looking for you." Edward answered. "and she is up to Fins you." "that sounds so creepy!" "I'm here to protect you" Jasper smiled. I hugged him and smiled. Than I looked at Alice. "who is it?" ~ greetz, Marissa.