~3~

Na een paar minuten kwam Anne terug gelopen, met een grote lach op haar gezicht. “Would you like to meet the Boys?” vroeg ze aan me toen ze voor me stond. “Of course, I would love to” zei ik terwijl het langzaam tot me doordrong dat ik de jongens van One Direction gewoon ging ontmoeten. “Okay, well lets go then.” zei ze, en ik volgde haar de trap af, door de grote deuren waar een paar security mensen voor stonden, naar een kleine ruimte ergens aan het einde van de gang. “We just gotta wait now till the boys get here” zei Anne. Ik denk dat ze door had dat ik opeens heel zenuwachtig was geworden want ze zei “Don’t get nervous there just normal guys, like the ones you go to school with. Besides you’re a really nice girl and I’m sure they’ll like you.”. “I hope there nothing like the guys I go to school with, ‘cause those guys are really annoying and rude.” zei ik als grapje toen ik opeens Louis “We can be annoying, but we’re definitely not rude.”hoorde zeggen. Ik schrok me dood waardoor ik een raar geluid maakte, Louis begon hierdoor heel hard te lachen. “I thought you just said you were definitely NOT rude.” zei ik met een beledigd gezicht(niet dat ik beledigd was, maar ik schaamde me eigenlijk dood om dat geluid). “O,I’m sorry, how can I make it up to you?” zei hij toen hij gestopt was met lachen omdat hij dacht dat ik echt beledigd was. “Well….” o god ik weet niets leuks te bedenken wat hij kan doen om het ‘goed te maken’, “uhm… can you just get the others boys here?” zei ik maar omdat ik niets beters wist en dit toch het geen was wat ik wilde. “Okay, I’ll go get them, be back in a minute” zei Louis terwijl hij de ruimte al weer uit liep.

Nog geen twee minuten later hoorde ik opeens iemand “Vas happenin” schreeuwen. Ik hoefde niet te raden wie dat was, dat wist ik heel goed, dat was natuurlijk Zayn. “Hoi” kon ik nog net zeggen toen ik Zayn aankeek, want wow die ogen, ik kreeg helemaal kriebels in mn buik. Voordat ik het wist had Zayn me in een knuffel getrokken. “Nice to meet you, uhm what’s your name?” zei hij. “My name’s Colette” zei ik waarna de andere jongens bijna tegelijk “Nice to meet you Colette”zeiden en me een voor een een knuffel gaven. “Lets just sit down and talk” stelde Niall voor, wat ik natuurlijk helemaal zag zitten. We praatte over hoe ik fan geworden was, wat hun van Nederland vonden, en nog veel meer. Het was echt heel gezellig en ze waren alle vijf zo lief, maar mijn blik ging telkens richting Zayn en telkens als ik dat deed keek hij ook net naar mij. Ik weet niet wat het was maar die blik in zijn ogen, zijn lach, wat hij zei, ik merkte dat ik er helemaal kriebels van in mijn buik kreeg.