Prologue.

Tsja, en daar loop je dan. Ergens in Amerika. Op zoek naar iemand die je eigenlijk niet eens kent. Alleen de naam is wat ik weet. Ik weet ook dat ze mijn biologische zusje is. Dat ze nu 18 jaar oud is. Al een jaar ben ik naar haar op zoek, maar ze schijnt verdwenen te zijn. Dissapeared. Maar goed. 18 jaar dus. Misschien weet ze wel helemaal niet van mijn bestaan. Dat zou zo maar kunnen. Msschien ook wel. Geen idee wat haar, en trouwens ook mijn, ouders haar hebben verteld. Of wat ze haar niet hebben verteld. Zou ze nog bij haar, onze, ouders wonen? Hou zou het met onze ouders gaan? Misschien woonde ze wel alleen, of met haar vriend. Zou ze al een vriend hebben, ik bedoel, ze is pas 18. Ze kan natuurlijk ook al getrouwd zijn zou zomaar kunnen. Zou ze mij eigenlijk wel willen zien? Misschien hadden haar, onze, ouders wel over mij gesproken, op een slechte manier. En als ze mij zou willen zien, wat dan als haar vriend mij haatte, als ze al een vriend had. Zouden mijn ouders me haten? Mijn pleegouders vertelden me van niet, tot het laatste moment waren het de liefste pleegouders van de wereld geweest. Tot ik 18 werd. Ik werd vervangen door een pleegbroertje van 8. Nog even heb ik toen bij ze gewoont, maar algauw werd ik het huis uitgezet. Een jaar geleden voelde ik me eenzaam. Ik vierde kerst alleen en besloot mijn opleiding te quitten en mijn echte famillie te zoeken, daar ben ik nu al een jaar mee bezig, maar nergens kan ik ze vinden. Sorry, ik vergeet mezelf voor te stellen. Ik ben Verona van Belkom.

10-12-2000. This will be the first x-mas without my both parents, but exept from that, the best x-mas of my life. ~ Greetz, Marissa.