Chapter Twelve: Its just the begin..
Twee weken zijn voorbij en Fred&Samantha zijn getrouwd en wonen samen met George.
Ik sta lekker te praten Molly als we opeens een grote plop horen buiten."wie is daar?!"eomodeler Molly. Fred&george verschijnen in de deur opening."wij zijn het mam"zegt George en gooit zijn handen omhoog. Molly zucht en meer ploppen volgen."wat is er aan de hand?"vraag ik."Ron Harry en Hermoine zijn in Hogsmeade"zegt Fred. Oho nu begint de oorlog echt."gaat het beginnen?"vraag ik bang."jamme genoeg wel"zegt Fred en slaat liefdevol een arm om me heen."vergeet niet dat ik er voor je ben oké en dat ik zielsveel van je hou"zegt Fred." ik hou ook erg veel van jou Fred"fluister ik terug.
We verschijnselen naar Hogwarts en lopen snel naar binnen. We blijven achter de deur staan als Remus hem opeens open duwt. Snape staat een beetje verbaasd te kijken en wilt net een spreuk op Harry afsturen als Anderling er tussen komt. Snape wilt zich terug trekken maar stuurt dan alsnog een spreuk op Anderling af. Als Anderling wint is Snape opeens er vandoor. Iedereen juicht. Opeens hoor ik een stem."Breng mij Harry Potter en ik zorg dat niemand gewond raakt. Je hebt een uur" zegt de stem van Voldemort. Fred slaat beschermend zijn arm om me heen alsof hi bang is dat de stem me mee neemt. "nou grijpt iemand hem nog?!"vraagt Parkinson." studenten uit bed! Studenten in de hal!"roept Vilder en rent hyper naar binnen." zo horen uit bed jij domoor, en zou je alsjeblieft Juffrouw Parkinson en de rest van Slytherin willen weg brengen"zegt Anderling."waarheen?"vraagt Vilder dom."de kerkers zijn goed genoeg"zegt Anderling. Iedereen juicht en zwaait lachend naar de sippen gezichten van de Slytherins. Harry en Anderling overleggen iets en iedereen loopt weg. "juffrouw Riddle zou u mij willen helpen?!"roept Anderling." tuurlijk professor"zeg ik en wil weg lopen." wacht"zegt Fred en pakt me arm vast. Hij trekt me dicht tegen zich aan en zoent me."kom veilig terug"fluistert hij."beloofd als jij het ook doet"lach ik."beloofd" zegt Fred en geeft me nog een laatste zoen.
Ik ren met Anderling en Molly mee naar bWuiten waar Anderling de ridders tot leven heeft gewekt." wat wilt u dat ik doe?"vraag ik." help de andere Order leden met beschermings spreuken"zegt Anderling en ik ren maar me plaats. Ik spreek de spreuk uit:"protego maximum"(zelfverzonnen) ik mompel het een paar keer achter elkaar en er verschijnt een groot schild. Ik ren terug naar Anderling die staat te praten met Neville."mag het echt Professor alles gewoon BOEM?!"vraagt Neville."inderdaad Neville BOEM! Juffrouw Riddle ga met Neville mee hij kunt uw hulp perfect gebruiken." lacht Anderling. Ik knik en we lopen maar onze plaats.
"Neville!"roepen Ginny en ik geschrokken toen Neville viel. Gespannen wachten we af en ja hoor Neville staat weer op!" Neville!"roep ik opgelucht. We staan daar een tijdje te kijken naar de bloedhonden als we weer die stem horen."Stop! Alle dooddoeners moeten terug keren. Ik richt me nu op jou Harry Potter, als je vlucht zal ik elke man vrouw of kind vermoorden die jou heeft verstopt. Je hebt een uur Harry Potter of je vriend Hagrid zal een pijnlijke dood sterven" zegt de stem van Voldemort. Ik kijk iedereen aan en loop vervolgens terug met Ginny. We lopen de grote zaal in en zien gelijk alle Weasleys bij elkaar. Ik schrik. Ginny en ik rennen snel naar ze toe en we kijken wie het is. Charlie. Fred merkt me op en rent op me af."omg ik ben zo blij dat je nog leeft"fluister Fred in me oor. Ik laat een paar tranen stromen. Arme Molly haar eerste zoon, dood. "het spijt me zo van Charlie "fluister ik. Ik voel Fred schokken. Ik laat hem los en loop naar Molly."ooh lieverd je leeft nog!"roept Molly en knuffelt me plat. Ik knuffel terug."aah juffrouw Riddle hier dit is voor u, het spijt me van u moeder."zegt Anderling en loopt weer weg nadat ze een brief heeft gegeven.
Samantha Isobel Weasley-Riddle
Staat er met sierlijke letters op. Ik slik de brok in me keel met moeite weg. Me moeder zou nooit brieven schrijven tenzij... Ze dood was...
(luister dit als je het leest!)
"Lieve Samantha,
Ik weet dat ik niet altijd de perfecte ouder ben geweest en ik ook tegen je heb gelogen over wie je vade werkelijk is.
Soms is het moeilijk om een ouder te zijn, vooral van zo'n speciaal meisje als jij.
Ik weet dat ik jouw nooit hebt verdient maar alsnog moet je de waarheid weten.
Ik ontmoeten je vader,Tom Marvolo Riddle, toen ik 18 was. Ik was heel erg verliefd op en nou ja toen kwam jij alleen Tom wilde helemaal geen kind dus vertrok hij.. Ik heb jou ter adoptie op gegeven en het was zwaar iets wat ik nooit meer zal doen.
Zoals ik al zei het spijt me, zorgen voor een kind, dat heel speciaal is en een kind dat jij niks kan geven verzorgen is hard... Dus als jij ooit zwanger wordt maak de goeie keuze...
Het stuk hier boven is geschreven rond je bruiloft, toen ik het wou op sturen, alleen ik had de moed niet.. Nu je dit leest ben ik hoogstwaarschijnlijk dood,vermoord door een van die volgelingen van Tom. Neem alsjeblieft de goeie beslissingen in je leven.. Zonder die zou je nergens zijn....
Liefs je moeder Amy..
Ps: Severus Snape weet alles over je verleden."
Verbaasd kijk ik naar de brief en barst in tranen uit. Fred slaat zijn armen om me heen en troost me."alles komt goed"fluistert hij.
Yeah weer een hoofdstuk!!!!
Zouden jullie zo lief en gul willen zijn en een reactie plaatsen; als ik drie reacties heb mag ik op de laptop en kan ok een mega stuk schrijven!! Lieve ma heb ik hè
WIE IS ER BLIJ DAT FRED NOG LEEFD?!
Reageer (1)
IK BEN BLIJ DAT FRED NOG LEEEEFT!! Ik wou dat dat ook in de film zo was!
1 decennium geledenMaar wel super poor van Charlie!! Snel verder!!