012

'Ik kwam wat ophalen wat nog van mij was.' En probeerde niet bang en nerveus over te komen. 'Je liegt!! Ik zag je met niks terug komen lopen.' En ging dichter bij me staan. 'Ja dat klopt. Die snol wou me het niet geven, dus ze mocht het wel houden pff.' Het was nog moeilijk om snol te zeggen ook, maar het moest maar even. Hij ging een stapje achteruit. 'Dus jullie zijn geen vrienden meer?' Ik schudde nee. 'Oke nou luister even goed. Je vergeet dit gesprek, je verteld het dus aan niemand, wij hebben elkaar nog nooit gezien en ik wil jou niet meer in de buurt van Naomi zien. Begrepen?' Angstig schudde ik ja en hij liep langs me heen. Snel ging ik naar huis en keek nog vaak achter me of ik hem zag maar hij was nergens te bekennen. Ik deed mijn voordeur open en liep naar binnen. 'VERRASING!' schreeuwde 5 jongens naar me. 'Loop jij eens even naar de tafel dame.' Zei Zayn die streng achter me liep. Ik keek naar de tafel die vol stond met eten. 'waauw hebben jullie dit allemaal zelf gemaakt?' 5 trotse jongens knikte naar me. 'Ahw echt lief van jullie! Knuffelll!' We gaven elkaar een grote groepsknuffel en begonnen te eten. Het was echt superveel eten en we waren ook pas een uur later uitgegeten. 'Dus jongeeens, wie gaat dit allemaal afwassen?''Ik niet!' Zeiden Harry en Louis tegelijk. 'Ik heb het meeste gekookt, dus ik stel voor dat jullie 3 afwassen.' Zei Liam met een brede grijns. 'Oke ik vind het goed maar ik droog af, want dan kan ik zitten.' En ik wees naar mijn voet. 'Oke ik droog ook af.' Zei Niall. 'Ik help jullie voor een kwartiertje! Ik wil graag even een stukje voetbal kijken op tv.' Niall en ik keken elkaar aan. 'Oke Zayn, jij mag lui doen vooruit, maar jij wast alles af in een kwartier!' Als een gek stormde Zayn naar de keuken en begon al met afwassen terwijl Niall en ik nog bezig waren om een stoel in de keuken te zetten voor mij, en jeetje die stoel was een groot probleem. Toen we eindelijk een stoel in de keuken hadden en een theedoek was Zayn al klaar met afwassen. Dus Niall en ik stonden gezellig in de keuken. 'Hoe is het eigenlijk afgelopen met Naomi?' Aan de ene kant goed omdat ik nu weet wat er aan de hand is maar aan de andere kant erg slecht.' Niall keek me verward aan. 'Slecht? Je hebt toch geen ruzie meer? Dat is goed toch?!''Jaa dat wel, maar ze is in de handen van een loverboy.' Floepte ik eruit. Kutt dit mocht ik niet zeggen! Goed bezig Romey! 'Dat meen je niet? We moeten haar helpen.' En hij pakte mijn hand. 'Niall, dit mocht je eigenlijk niet weten. Ik mocht het ook niet weten. Dit brengt ons in gevaar.' En liet zijn hand los. 'Hoe bedoel je in gevaar? Een loverboy gaat toch niet achter jongens aan.' En begon te lachen maar stopte meteen toen hij zag dat ik het niet leuk vond. 'Maar het is gevaarlijk voor mij. Naomi zat onder de blauwe plekken en toen ik naar huis ging hield een man me aan dat ik niet meer met haar om mocht gaan. Niall wat moet ik doen?'